View word page
per-dŏcĕo
per-dŏcĕo, cui, ctum, 2, v. a., to teach or instruct thoroughly (rare but class.; syn. erudio): res difficilis ad perdocendum, Cic. Sest. 44, 96: aliquem, Plaut. Capt. 3, 5, 59: quanti istuc unum me coquitare perdoces? id. Ps. 3, 2, 85: si quid Apollo Utile mortales perdocet ore meo, Ov. R. Am. 490: homines, Lucr. 5, 1438: suam stultitiam, to betray, Quint. 1, 1, 8.—With object-clause: dignam Maeoniis Phaeacida condere chartis Cum te Pierides perdocuere tuae, Ov. P. 4, 12, 28.—Hence, perdoctus, a, um, P. a., very learned, very skilful (rare but class.), Plaut. Mil. 2, 2, 103; Ter. Heaut. 2, 3, 120: homo, Cic. Balb. 27, 60: genitor, Stat. S. 5, 3, 2: exitio, Lucr. 3, 473.—Adv.: perdoctē, very skilfully (ante-class.), Plaut. Most. 1, 3, 122.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
per-dŏcĕo
Headword (normalized):
per-dŏcĕo
Headword (normalized/stripped):
per-doceo
Intro Text:
per-dŏcĕo, cui, ctum, 2, v. a., to teach or instruct thoroughly (rare but class.; syn. erudio): res difficilis ad perdocendum, Cic. Sest. 44, 96: aliquem, Plaut. Capt. 3, 5, 59: quanti istuc unum me coquitare perdoces? id. Ps. 3, 2, 85: si quid Apollo Utile mortales perdocet ore meo, Ov. R. Am. 490: homines, Lucr. 5, 1438: suam stultitiam, to betray, Quint. 1, 1, 8.—With object-clause: dignam Maeoniis Phaeacida condere chartis Cum te Pierides perdocuere tuae, Ov. P. 4, 12, 28.—Hence, perdoctus, a, um, P. a., very learned, very skilful (rare but class.), Plaut. Mil. 2, 2, 103; Ter. Heaut. 2, 3, 120: homo, Cic. Balb. 27, 60: genitor, Stat. S. 5, 3, 2: exitio, Lucr. 3, 473.—Adv.: perdoctē, very skilfully (ante-class.), Plaut. Most. 1, 3, 122.
IDX:
34837
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n34806
Key:
perdoceo

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "per-dŏcĕo, cui, ctum, 2, v. a., to teach or instruct thoroughly (rare but class.; syn. erudio): res difficilis ad perdocendum, Cic. Sest. 44, 96: aliquem, Plaut. Capt. 3, 5, 59: quanti istuc unum me coquitare perdoces? id. Ps. 3, 2, 85: si quid Apollo Utile mortales perdocet ore meo, Ov. R. Am. 490: homines, Lucr. 5, 1438: suam stultitiam, to betray, Quint. 1, 1, 8.—With object-clause: dignam Maeoniis Phaeacida condere chartis Cum te Pierides perdocuere tuae, Ov. P. 4, 12, 28.—Hence, perdoctus, a, um, P. a., very learned, very skilful (rare but class.), Plaut. Mil. 2, 2, 103; Ter. Heaut. 2, 3, 120: homo, Cic. Balb. 27, 60: genitor, Stat. S. 5, 3, 2: exitio, Lucr. 3, 473.—Adv.: perdoctē, very skilfully (ante-class.), Plaut. Most. 1, 3, 122.\n",
  "key": "perdoceo",
  "type": "main"
}