per-cĭĕo
per-cĭĕo, cīvi and ii, ĭtum, 2, and per-cĭo, īvi and ĭi, ītum, 4, v. a., to move or rouse greatly, to stir up, excite. In gen.: irai fax subdita percit, Lucr. 3, 303; 3, 184: crura hercle defringentur nisi istum verbum saepe unum perciet aureis Omnibus, id. 4, 563.— In partic., to attack with words, abuse, or call aloud (by an opprobrious name): aliquem impudicum percies, Plaut. As. 2, 4, 69 Ussing ad loc.— Hence, percĭtus, a, um, P. a., greatly moved, roused, stimulated, excited. Lit.: amoris causā percitus, Plaut. As. 4, 2, 13: irā percitus, id. Cas. 3, 5, 6: atrā bili percita est, id. Am. 2, 2, 95: incredibili re atque atroci percitus, Ter. Hec. 3, 3, 17: animo irato ac percito aliquid facere, Cic. Mil. 23, 63.— Transf., excitable: ingenium percitum ac ferox, Liv. 21, 53, 8: corpore et linguā percitum, Sall. Fragm. ap. Prisc. p. 704 P. (Hist. 2, 35 Dietsch).
No short def.
Headword (normalized):
per-cĭĕo
Headword (normalized/stripped):
per-cieo
Intro Text:
per-cĭĕo, cīvi and ii, ĭtum, 2, and per-cĭo, īvi and ĭi, ītum, 4, v. a., to move or rouse greatly, to stir up, excite. In gen.: irai fax subdita percit, Lucr. 3, 303; 3, 184: crura hercle defringentur nisi istum verbum saepe unum perciet aureis Omnibus, id. 4, 563.— In partic., to attack with words, abuse, or call aloud (by an opprobrious name): aliquem impudicum percies, Plaut. As. 2, 4, 69 Ussing ad loc.— Hence, percĭtus, a, um, P. a., greatly moved, roused, stimulated, excited. Lit.: amoris causā percitus, Plaut. As. 4, 2, 13: irā percitus, id. Cas. 3, 5, 6: atrā bili percita est, id. Am. 2, 2, 95: incredibili re atque atroci percitus, Ter. Hec. 3, 3, 17: animo irato ac percito aliquid facere, Cic. Mil. 23, 63.— Transf., excitable: ingenium percitum ac ferox, Liv. 21, 53, 8: corpore et linguā percitum, Sall. Fragm. ap. Prisc. p. 704 P. (Hist. 2, 35 Dietsch).
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n34696
No citations.
{
"content": "per-cĭĕo, cīvi and ii, ĭtum, 2, and per-cĭo, īvi and ĭi, ītum, 4, v. a., to move or rouse greatly, to stir up, excite. In gen.: irai fax subdita percit, Lucr. 3, 303; 3, 184: crura hercle defringentur nisi istum verbum saepe unum perciet aureis Omnibus, id. 4, 563.— In partic., to attack with words, abuse, or call aloud (by an opprobrious name): aliquem impudicum percies, Plaut. As. 2, 4, 69 Ussing ad loc.— Hence, percĭtus, a, um, P. a., greatly moved, roused, stimulated, excited. Lit.: amoris causā percitus, Plaut. As. 4, 2, 13: irā percitus, id. Cas. 3, 5, 6: atrā bili percita est, id. Am. 2, 2, 95: incredibili re atque atroci percitus, Ter. Hec. 3, 3, 17: animo irato ac percito aliquid facere, Cic. Mil. 23, 63.— Transf., excitable: ingenium percitum ac ferox, Liv. 21, 53, 8: corpore et linguā percitum, Sall. Fragm. ap. Prisc. p. 704 P. (Hist. 2, 35 Dietsch).\n",
"key": "percieo",
"type": "main"
}