pēnĭcŭlus
            
          
          pēnĭcŭlus, i, m. dim. penis, lit., a little tail; hence,  A brush for removing dust (for which ox-tails and horse-tails were used): (a pene) peniculi, quis calciamenta tergentur, quod e codis extremis faciebant antiqui, etc., Fest. p. 230 Müll.: juventus nomen fecit Peniculo mihi, ideo quia mensam, quando edo, detergeo, Plaut. Men. 1, 1, 1; cf.: Quis iste'st Peniculus? Qui extergentur baxeae? id. ib. 2, 3, 40.—  A sponge: ut peniculus novos exurgeri solet, Plaut. Rud. 4, 3, 69; Ter. Eun. 4, 7, 7; Amm. 15, 5, 4; cf.: peniculi spongiae longae propter similitudinem caudarum appellatae, Paul. ex Fest. p. 208 Müll. — A painter's brush or pencil, Dig. 33, 7, 17.— Perh., in an ambiguous sense, = membrum virile, Plaut. Men. 2, 2, 12.
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            pēnĭcŭlus
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            peniculus
           
          
            Intro Text:
            pēnĭcŭlus, i, m. dim. penis, lit., a little tail; hence,  A brush for removing dust (for which ox-tails and horse-tails were used): (a pene) peniculi, quis calciamenta tergentur, quod e codis extremis faciebant antiqui, etc., Fest. p. 230 Müll.: juventus nomen fecit Peniculo mihi, ideo quia mensam, quando edo, detergeo, Plaut. Men. 1, 1, 1; cf.: Quis iste'st Peniculus? Qui extergentur baxeae? id. ib. 2, 3, 40.—  A sponge: ut peniculus novos exurgeri solet, Plaut. Rud. 4, 3, 69; Ter. Eun. 4, 7, 7; Amm. 15, 5, 4; cf.: peniculi spongiae longae propter similitudinem caudarum appellatae, Paul. ex Fest. p. 208 Müll. — A painter's brush or pencil, Dig. 33, 7, 17.— Perh., in an ambiguous sense, = membrum virile, Plaut. Men. 2, 2, 12.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n34504
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "pēnĭcŭlus, i, m. dim. penis, lit., a little tail; hence,  A brush for removing dust (for which ox-tails and horse-tails were used): (a pene) peniculi, quis calciamenta tergentur, quod e codis extremis faciebant antiqui, etc., Fest. p. 230 Müll.: juventus nomen fecit Peniculo mihi, ideo quia mensam, quando edo, detergeo, Plaut. Men. 1, 1, 1; cf.: Quis iste'st Peniculus? Qui extergentur baxeae? id. ib. 2, 3, 40.—  A sponge: ut peniculus novos exurgeri solet, Plaut. Rud. 4, 3, 69; Ter. Eun. 4, 7, 7; Amm. 15, 5, 4; cf.: peniculi spongiae longae propter similitudinem caudarum appellatae, Paul. ex Fest. p. 208 Müll. — A painter's brush or pencil, Dig. 33, 7, 17.— Perh., in an ambiguous sense, = membrum virile, Plaut. Men. 2, 2, 12.\n",
  "key": "peniculus",
  "type": "main"
}