pēnĭcillum
            
          
          pēnĭcillum, i, n., and pēnĭcillus, i, m. dim. peniculus, lit., a little tail; hence, acc. to diverse usage,  A painter's brush or pencil: caudam antiqui penem vocabant, ex quo est propter similitudinem penicillus, Cic. Fam. 9, 22, 2; id. Or. 22, 74; Quint. 2, 21, 24: setae e penicillis tectoriis, Plin. 28, 17, 71, § 235; Paul. Sent. 3, 6, 63.—  Transf.  Painting. Plin. 35, 9, 36,  § 60.— Style of composition: modo mihi date Britanniam, quam pingam coloribus tuis, penicillo meo, Cic. Q. Fr. 2, 15, 2.— A roll of lint, a tent, for wounds, etc., Cels. 2, 10; 7, 7, 6; Plin. 34, 11, 26, § 113.— A small sponge, Col. 12, 18; Plin. 9, 45, 69, § 148.— A kind of eye-salve, Inscr. Tōchon, Cachets des Ocul. pp. 66 and 71.
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            pēnĭcillum
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            penicillum
           
          
            Intro Text:
            pēnĭcillum, i, n., and pēnĭcillus, i, m. dim. peniculus, lit., a little tail; hence, acc. to diverse usage,  A painter's brush or pencil: caudam antiqui penem vocabant, ex quo est propter similitudinem penicillus, Cic. Fam. 9, 22, 2; id. Or. 22, 74; Quint. 2, 21, 24: setae e penicillis tectoriis, Plin. 28, 17, 71, § 235; Paul. Sent. 3, 6, 63.—  Transf.  Painting. Plin. 35, 9, 36,  § 60.— Style of composition: modo mihi date Britanniam, quam pingam coloribus tuis, penicillo meo, Cic. Q. Fr. 2, 15, 2.— A roll of lint, a tent, for wounds, etc., Cels. 2, 10; 7, 7, 6; Plin. 34, 11, 26, § 113.— A small sponge, Col. 12, 18; Plin. 9, 45, 69, § 148.— A kind of eye-salve, Inscr. Tōchon, Cachets des Ocul. pp. 66 and 71.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n34502
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "pēnĭcillum, i, n., and pēnĭcillus, i, m. dim. peniculus, lit., a little tail; hence, acc. to diverse usage,  A painter's brush or pencil: caudam antiqui penem vocabant, ex quo est propter similitudinem penicillus, Cic. Fam. 9, 22, 2; id. Or. 22, 74; Quint. 2, 21, 24: setae e penicillis tectoriis, Plin. 28, 17, 71, § 235; Paul. Sent. 3, 6, 63.—  Transf.  Painting. Plin. 35, 9, 36,  § 60.— Style of composition: modo mihi date Britanniam, quam pingam coloribus tuis, penicillo meo, Cic. Q. Fr. 2, 15, 2.— A roll of lint, a tent, for wounds, etc., Cels. 2, 10; 7, 7, 6; Plin. 34, 11, 26, § 113.— A small sponge, Col. 12, 18; Plin. 9, 45, 69, § 148.— A kind of eye-salve, Inscr. Tōchon, Cachets des Ocul. pp. 66 and 71.\n",
  "key": "penicillum",
  "type": "main"
}