pĕdester
pĕdester, tris, tre (masc. pedestris, Nep. Eum. 4, 3; Vop. Prob. 21, 1), adj. id., on foot, that goes, is done, etc., on foot, pedestrian. Lit.: gratior illi videtur statua pedestris futura, quam equestris, Cic. Phil. 9, 6: equestres et pedestres copiae, foot-soldiers, infantry, id. Fin. 2, 34, 112: copiae, Caes. B. G. 2, 17 al.; Tac. H. 2, 11 fin.; so, pedester exercitus, Nep. Eum. 4, 3: pedestre scutum, of a foot-soldier, Liv. 7, 10: pugna, id. 22, 47: proelium duplex equestre ac pedestre commisit, Suet. Dom. 4: pedestris acies, Tac. A. 2, 17.— In plur. subst. pedestres, foot-soldiers, Just. 11, 9; people on foot, Vulg. Matt. 14, 13; id. Marc. 6, 33.— Pedestria auspicia nominabantur, quae dabantur a vulpe, lupo, equo, ceterisque animalibus quadrupedibus, Paul. ex Fest. p. 244 Müll.— Transf., on land, by land: pedestres navalesque pugnae, Cic. Sen. 5: pedestria itinera, the roads by land, Caes. B. G. 3, 9; cf. id. B. C. 2, 32: proelia pedestria, Just. 4, 4, 4: transitus, Plin. 3, 11, 16, § 101; Mart. Spect. 28. — Trop., of style, like the Gr. πεζός, not rising above the ground, not elevated. Written in prose, prose (Gr. idiom; Lat. prosa oratio): Plato multum supra prosam orationem et quam pedestrem Graeci vocant, surgit, Quint. 10, 1, 81: pedestres historiae, Hor. C. 2, 12, 9.— Plain, common, without poetic flights, without pathos, prosaic: dolet sermone pedestri Telephus, Hor. A. P. 95: quid prius inlustrem satiris musāque pedestri, id. S. 2, 6, 17 (for which: sermones Repentes per humum, id. Ep. 2, 1, 251): opus, Aus. Ep. 16, 78: fabulae, Ter. Maur. p. 2433 P.
No short def.
Headword (normalized):
pĕdester
Headword (normalized/stripped):
pedester
Intro Text:
pĕdester, tris, tre (masc. pedestris, Nep. Eum. 4, 3; Vop. Prob. 21, 1), adj. id., on foot, that goes, is done, etc., on foot, pedestrian. Lit.: gratior illi videtur statua pedestris futura, quam equestris, Cic. Phil. 9, 6: equestres et pedestres copiae, foot-soldiers, infantry, id. Fin. 2, 34, 112: copiae, Caes. B. G. 2, 17 al.; Tac. H. 2, 11 fin.; so, pedester exercitus, Nep. Eum. 4, 3: pedestre scutum, of a foot-soldier, Liv. 7, 10: pugna, id. 22, 47: proelium duplex equestre ac pedestre commisit, Suet. Dom. 4: pedestris acies, Tac. A. 2, 17.— In plur. subst. pedestres, foot-soldiers, Just. 11, 9; people on foot, Vulg. Matt. 14, 13; id. Marc. 6, 33.— Pedestria auspicia nominabantur, quae dabantur a vulpe, lupo, equo, ceterisque animalibus quadrupedibus, Paul. ex Fest. p. 244 Müll.— Transf., on land, by land: pedestres navalesque pugnae, Cic. Sen. 5: pedestria itinera, the roads by land, Caes. B. G. 3, 9; cf. id. B. C. 2, 32: proelia pedestria, Just. 4, 4, 4: transitus, Plin. 3, 11, 16, § 101; Mart. Spect. 28. — Trop., of style, like the Gr. πεζός, not rising above the ground, not elevated. Written in prose, prose (Gr. idiom; Lat. prosa oratio): Plato multum supra prosam orationem et quam pedestrem Graeci vocant, surgit, Quint. 10, 1, 81: pedestres historiae, Hor. C. 2, 12, 9.— Plain, common, without poetic flights, without pathos, prosaic: dolet sermone pedestri Telephus, Hor. A. P. 95: quid prius inlustrem satiris musāque pedestri, id. S. 2, 6, 17 (for which: sermones Repentes per humum, id. Ep. 2, 1, 251): opus, Aus. Ep. 16, 78: fabulae, Ter. Maur. p. 2433 P.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n34332
No citations.
{
"content": "pĕdester, tris, tre (masc. pedestris, Nep. Eum. 4, 3; Vop. Prob. 21, 1), adj. id., on foot, that goes, is done, etc., on foot, pedestrian. Lit.: gratior illi videtur statua pedestris futura, quam equestris, Cic. Phil. 9, 6: equestres et pedestres copiae, foot-soldiers, infantry, id. Fin. 2, 34, 112: copiae, Caes. B. G. 2, 17 al.; Tac. H. 2, 11 fin.; so, pedester exercitus, Nep. Eum. 4, 3: pedestre scutum, of a foot-soldier, Liv. 7, 10: pugna, id. 22, 47: proelium duplex equestre ac pedestre commisit, Suet. Dom. 4: pedestris acies, Tac. A. 2, 17.— In plur. subst. pedestres, foot-soldiers, Just. 11, 9; people on foot, Vulg. Matt. 14, 13; id. Marc. 6, 33.— Pedestria auspicia nominabantur, quae dabantur a vulpe, lupo, equo, ceterisque animalibus quadrupedibus, Paul. ex Fest. p. 244 Müll.— Transf., on land, by land: pedestres navalesque pugnae, Cic. Sen. 5: pedestria itinera, the roads by land, Caes. B. G. 3, 9; cf. id. B. C. 2, 32: proelia pedestria, Just. 4, 4, 4: transitus, Plin. 3, 11, 16, § 101; Mart. Spect. 28. — Trop., of style, like the Gr. πεζός, not rising above the ground, not elevated. Written in prose, prose (Gr. idiom; Lat. prosa oratio): Plato multum supra prosam orationem et quam pedestrem Graeci vocant, surgit, Quint. 10, 1, 81: pedestres historiae, Hor. C. 2, 12, 9.— Plain, common, without poetic flights, without pathos, prosaic: dolet sermone pedestri Telephus, Hor. A. P. 95: quid prius inlustrem satiris musāque pedestri, id. S. 2, 6, 17 (for which: sermones Repentes per humum, id. Ep. 2, 1, 251): opus, Aus. Ep. 16, 78: fabulae, Ter. Maur. p. 2433 P.\n",
"key": "pedester",
"type": "main"
}