View word page
parrĭcīdĭum
parrĭcīdĭum, ii, n. id., the murder of one's father or parents, parricide. Lit.: patris et patrui parricidium, Cic. Phil. 3, 7, 18; id. Rosc. Am. 26, 73.— Trop., parricide: vituperare quisquam vitae parentem (philosophiam) et hoc parricidio se inquinare audet? Cic. Tusc. 5, 2, 6.— Transf. The murder of one's mother, brother, relation, etc.: matris, Suet. Ner. 34: fraternum, Cic. Clu. 11, 31: fratris, Liv. 40, 24: filii, id. 8, 11: patrui, Cic. Phil. 3, 7, 18: lege Pompeia de parricidiis tenetur, qui patrem, matrem, avum, aviam, fratrem, sororem, patruelem, matruelem ... patronum, patronam . . . occiderit, etc., Paul. Sent. 5, 24, 1.—Absol., Cic. N. D. 3, 26, 67; Quint. 9, 288; Just. 1, 9: ne parricidio macularent partus suos, nepotum illi, liberūm hi progeniem, Liv. 1, 13, 2; Just. 17, 1.— In gen., of any horrible crime; of the murder of a free citizen: facinus est vinciri civem Romani: scelus verberari: prope parricidium necari, Cic. Verr. 2, 5, 66, § 170.—Of treason, rebellion (cf. parricida, II. D.): patriae, Cic. Phil. 2, 7, 17; id. Sull. 2, 7; id. Off. 3, 21, 83: publicum, Liv. 28, 29: parricidii quaestores appellabantur, qui solebant creari causā rerum capitalium quaerendarum. Nam parricida non utique is, qui parentem occidisset, dicebatur, sed qualemcumque hominem indemnatum, Fest. p. 221 Müll.— Hence, Transf., a name of the Ides of March, as the day when Cæsar was killed: Idus Martias parricidium nominari (placuit), Suet. Caes. 88.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
parrĭcīdĭum
Headword (normalized):
parrĭcīdĭum
Headword (normalized/stripped):
parricidium
Intro Text:
parrĭcīdĭum, ii, n. id., the murder of one's father or parents, parricide. Lit.: patris et patrui parricidium, Cic. Phil. 3, 7, 18; id. Rosc. Am. 26, 73.— Trop., parricide: vituperare quisquam vitae parentem (philosophiam) et hoc parricidio se inquinare audet? Cic. Tusc. 5, 2, 6.— Transf. The murder of one's mother, brother, relation, etc.: matris, Suet. Ner. 34: fraternum, Cic. Clu. 11, 31: fratris, Liv. 40, 24: filii, id. 8, 11: patrui, Cic. Phil. 3, 7, 18: lege Pompeia de parricidiis tenetur, qui patrem, matrem, avum, aviam, fratrem, sororem, patruelem, matruelem ... patronum, patronam . . . occiderit, etc., Paul. Sent. 5, 24, 1.—Absol., Cic. N. D. 3, 26, 67; Quint. 9, 288; Just. 1, 9: ne parricidio macularent partus suos, nepotum illi, liberūm hi progeniem, Liv. 1, 13, 2; Just. 17, 1.— In gen., of any horrible crime; of the murder of a free citizen: facinus est vinciri civem Romani: scelus verberari: prope parricidium necari, Cic. Verr. 2, 5, 66, § 170.—Of treason, rebellion (cf. parricida, II. D.): patriae, Cic. Phil. 2, 7, 17; id. Sull. 2, 7; id. Off. 3, 21, 83: publicum, Liv. 28, 29: parricidii quaestores appellabantur, qui solebant creari causā rerum capitalium quaerendarum. Nam parricida non utique is, qui parentem occidisset, dicebatur, sed qualemcumque hominem indemnatum, Fest. p. 221 Müll.— Hence, Transf., a name of the Ides of March, as the day when Cæsar was killed: Idus Martias parricidium nominari (placuit), Suet. Caes. 88.
IDX:
33959
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n33929
Key:
parricidium

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "parrĭcīdĭum, ii, n. id., the murder of one's father or parents, parricide.  Lit.: patris et patrui parricidium, Cic. Phil. 3, 7, 18; id. Rosc. Am. 26, 73.— Trop., parricide: vituperare quisquam vitae parentem (philosophiam) et hoc parricidio se inquinare audet? Cic. Tusc. 5, 2, 6.— Transf.  The murder of one's mother, brother, relation, etc.: matris, Suet. Ner. 34: fraternum, Cic. Clu. 11, 31: fratris, Liv. 40, 24: filii, id. 8, 11: patrui, Cic. Phil. 3, 7, 18: lege Pompeia de parricidiis tenetur, qui patrem, matrem, avum, aviam, fratrem, sororem, patruelem, matruelem ... patronum, patronam . . . occiderit, etc., Paul. Sent. 5, 24, 1.—Absol., Cic. N. D. 3, 26, 67; Quint. 9, 288; Just. 1, 9: ne  parricidio macularent partus suos, nepotum illi, liberūm hi progeniem, Liv. 1, 13, 2; Just. 17, 1.— In gen., of any horrible crime; of the murder of a free citizen: facinus est vinciri civem Romani: scelus verberari: prope parricidium necari, Cic. Verr. 2, 5, 66, § 170.—Of treason, rebellion (cf. parricida, II. D.): patriae, Cic. Phil. 2, 7, 17; id. Sull. 2, 7; id. Off. 3, 21, 83: publicum, Liv. 28, 29: parricidii quaestores appellabantur, qui solebant creari causā rerum capitalium quaerendarum. Nam parricida non utique is, qui parentem occidisset, dicebatur, sed qualemcumque hominem indemnatum, Fest. p. 221 Müll.— Hence,  Transf., a name of the Ides of March, as the day when Cæsar was killed: Idus Martias parricidium nominari (placuit), Suet. Caes. 88.\n",
  "key": "parricidium",
  "type": "main"
}