View word page
pālus
pālus, i, m. (neutr. collat. form pālum, i, Varr. ap. Non. 219, 18) [for paglus (cf. dim. paxillus); root pag-; Sanscr. pācas, snare; Gr. πήγνυμι, fasten; Lat. pango; cf.: pignus, pax], a stake, prop, stay, pale. Lit. (very freq. and class.; syn.: sudes, stipes): ut figam palum in parietem, Plaut. Mil. 4, 4, 4; id. Men. 2, 3, 53: damnati ad supplicium traditi, ad palum alligati, Cic. Verr. 2, 5, 5, § 11: palis adjungere vitem, Tib. 1, 8 (7), 33; Ov. F. 1, 665: palos et ridicas dolare, Col. 11, 2, 11; Varr. 1. 1.—The Roman soldiers learned to fight by attacking a stake set in the ground, Veg. Mil. 1, 11; 2, 23; hence, aut quis non vidit vulnera pali? Juv. 6, 246.—And, transf.: exerceamur ad palum: et, ne imparatos fortuna deprehendat, fiat nobis paupertas familiaris, Sen. Ep. 18, 6.—In the lang. of gladiators, palus primus or palusprimus (called also machaera Herculeana, Capitol. Pert. 8), a gladiator's sword of wood, borne by the secutores, whence their leader was also called primus palus, Lampr. Commod. 15; Inscr. Marin. Fratr. Arv. p. 694.—Prov.: quasi palo pectus tundor, of one astonished, stunned, Plaut. Rud. 5, 2, 2.— Transf., = membrum virile, Hor. S. 1, 8, 5.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
pālus
Headword (normalized):
pālus
Headword (normalized/stripped):
palus
Intro Text:
pālus, i, m. (neutr. collat. form pālum, i, Varr. ap. Non. 219, 18) [for paglus (cf. dim. paxillus); root pag-; Sanscr. pācas, snare; Gr. πήγνυμι, fasten; Lat. pango; cf.: pignus, pax], a stake, prop, stay, pale. Lit. (very freq. and class.; syn.: sudes, stipes): ut figam palum in parietem, Plaut. Mil. 4, 4, 4; id. Men. 2, 3, 53: damnati ad supplicium traditi, ad palum alligati, Cic. Verr. 2, 5, 5, § 11: palis adjungere vitem, Tib. 1, 8 (7), 33; Ov. F. 1, 665: palos et ridicas dolare, Col. 11, 2, 11; Varr. 1. 1.—The Roman soldiers learned to fight by attacking a stake set in the ground, Veg. Mil. 1, 11; 2, 23; hence, aut quis non vidit vulnera pali? Juv. 6, 246.—And, transf.: exerceamur ad palum: et, ne imparatos fortuna deprehendat, fiat nobis paupertas familiaris, Sen. Ep. 18, 6.—In the lang. of gladiators, palus primus or palusprimus (called also machaera Herculeana, Capitol. Pert. 8), a gladiator's sword of wood, borne by the secutores, whence their leader was also called primus palus, Lampr. Commod. 15; Inscr. Marin. Fratr. Arv. p. 694.—Prov.: quasi palo pectus tundor, of one astonished, stunned, Plaut. Rud. 5, 2, 2.— Transf., = membrum virile, Hor. S. 1, 8, 5.
IDX:
33584
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n33556
Key:
palus1

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "pālus, i, m. (neutr. collat. form pālum, i, Varr. ap. Non. 219, 18) [for paglus (cf. dim. paxillus); root pag-; Sanscr. pācas, snare; Gr. πήγνυμι, fasten; Lat. pango; cf.: pignus, pax], a stake, prop, stay, pale.  Lit. (very freq. and class.; syn.: sudes, stipes): ut figam palum in parietem, Plaut. Mil. 4, 4, 4; id. Men. 2, 3, 53: damnati ad supplicium traditi, ad palum alligati, Cic. Verr. 2, 5, 5, § 11: palis adjungere vitem, Tib. 1, 8 (7), 33; Ov. F. 1, 665: palos et ridicas dolare, Col. 11, 2, 11; Varr. 1. 1.—The Roman soldiers learned to fight by attacking a stake set in the ground, Veg. Mil. 1, 11; 2, 23; hence, aut quis non vidit vulnera pali? Juv. 6, 246.—And, transf.: exerceamur ad palum: et, ne  imparatos fortuna deprehendat, fiat nobis paupertas familiaris, Sen. Ep. 18, 6.—In the lang. of gladiators, palus primus or palusprimus (called also machaera Herculeana, Capitol. Pert. 8), a gladiator's sword of wood, borne by the secutores, whence their leader was also called primus palus, Lampr. Commod. 15; Inscr. Marin. Fratr. Arv. p. 694.—Prov.: quasi palo pectus tundor, of one astonished, stunned, Plaut. Rud. 5, 2, 2.— Transf., = membrum virile, Hor. S. 1, 8, 5.\n",
  "key": "palus1",
  "type": "main"
}