ŏpĕrārĭus
ŏpĕrārĭus, a, um, adj. opera, of or belonging to labor (class.): homo, Cic. Att. 7, 2, 8: pecus, working-cattle, Col. 6, 2, 15: vinum, for working-men, Plin. 14, 10, 12, § 86.— Subst. ŏpĕrārĭus, ii, m., a laborer, workman, operative: habere oportet operarios quinque, Cato, R. R. 10, 1: operarius rusticus, the peasant as a day-laborer, Edict. Diocl. 7, 1; cf.: operarius agrarius, Vulg. Ecclus. 37, 13: quos singulos sicut operarios barbarosque contemnas, Cic. Tusc. 5, 36, 104: quidam operarii linguā celeri et exercitatā, fluent talkers, bad orators, id. de Or. 1, 18, 83: operarium nobis quendam oratorem facis, underworkman, id. ib. 1, 62, 263: si quid actum erit, quod isti operarii minus commode persequi possent, i. e. scribes, secretaries, id. Fam. 8, 1, 2.— ŏpĕrārĭa, ae, f., a work-woman, in a comic lusus verbb., Plaut. Bacch. 1, 1, 41.
No short def.
Headword (normalized):
ŏpĕrārĭus
Headword (normalized/stripped):
operarius
Intro Text:
ŏpĕrārĭus, a, um, adj. opera, of or belonging to labor (class.): homo, Cic. Att. 7, 2, 8: pecus, working-cattle, Col. 6, 2, 15: vinum, for working-men, Plin. 14, 10, 12, § 86.— Subst. ŏpĕrārĭus, ii, m., a laborer, workman, operative: habere oportet operarios quinque, Cato, R. R. 10, 1: operarius rusticus, the peasant as a day-laborer, Edict. Diocl. 7, 1; cf.: operarius agrarius, Vulg. Ecclus. 37, 13: quos singulos sicut operarios barbarosque contemnas, Cic. Tusc. 5, 36, 104: quidam operarii linguā celeri et exercitatā, fluent talkers, bad orators, id. de Or. 1, 18, 83: operarium nobis quendam oratorem facis, underworkman, id. ib. 1, 62, 263: si quid actum erit, quod isti operarii minus commode persequi possent, i. e. scribes, secretaries, id. Fam. 8, 1, 2.— ŏpĕrārĭa, ae, f., a work-woman, in a comic lusus verbb., Plaut. Bacch. 1, 1, 41.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n32662
No citations.
{
"content": "ŏpĕrārĭus, a, um, adj. opera, of or belonging to labor (class.): homo, Cic. Att. 7, 2, 8: pecus, working-cattle, Col. 6, 2, 15: vinum, for working-men, Plin. 14, 10, 12, § 86.— Subst. ŏpĕrārĭus, ii, m., a laborer, workman, operative: habere oportet operarios quinque, Cato, R. R. 10, 1: operarius rusticus, the peasant as a day-laborer, Edict. Diocl. 7, 1; cf.: operarius agrarius, Vulg. Ecclus. 37, 13: quos singulos sicut operarios barbarosque contemnas, Cic. Tusc. 5, 36, 104: quidam operarii linguā celeri et exercitatā, fluent talkers, bad orators, id. de Or. 1, 18, 83: operarium nobis quendam oratorem facis, underworkman, id. ib. 1, 62, 263: si quid actum erit, quod isti operarii minus commode persequi possent, i. e. scribes, secretaries, id. Fam. 8, 1, 2.— ŏpĕrārĭa, ae, f., a work-woman, in a comic lusus verbb., Plaut. Bacch. 1, 1, 41.\n",
"key": "operarius",
"type": "main"
}