View word page
olfăcĭo
olfăcĭo, ēci, actum, 3 (uncontracted collat. form ŏlĕfăcĭo: olefacit, olefecit, olefactum, Not. Tir. p. 167), v. a. oleo-facio, to smell, scent something (class.; syn. odoror). Lit.: ea, quae gustemus, olfaciamus, tractemus, audiamus, Cic. Tusc. 5, 38, 111: unguentum, Cat. 13, 13: laurus folia trita olfactaque, smelled, Plin. 23, 8, 80, § 157: gith tusum, olfactum, id. 20, 17, 71, § 183 (olefactum, Jahn).—Absol.: delphini sagacissime olfaciunt, have a very keen scent, Plin. 11, 37, 50, § 137.— Trop., to smell, scent, surmise, detect any thing: non sex totis mensibus olfecissem, quam, etc., Ter. Ad. 3, 3, 43: nummum, Cic. Agr. 1, 4, 11: nomen poëtae, Petr. 93.—* To cause to smell of any thing: si ad matris mammam (agnus) non accedet, admovere oportet et olfacere labra lacte, Varr. R. R. 2, 2, 16.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
olfăcĭo
Headword (normalized):
olfăcĭo
Headword (normalized/stripped):
olfacio
Intro Text:
olfăcĭo, ēci, actum, 3 (uncontracted collat. form ŏlĕfăcĭo: olefacit, olefecit, olefactum, Not. Tir. p. 167), v. a. oleo-facio, to smell, scent something (class.; syn. odoror). Lit.: ea, quae gustemus, olfaciamus, tractemus, audiamus, Cic. Tusc. 5, 38, 111: unguentum, Cat. 13, 13: laurus folia trita olfactaque, smelled, Plin. 23, 8, 80, § 157: gith tusum, olfactum, id. 20, 17, 71, § 183 (olefactum, Jahn).—Absol.: delphini sagacissime olfaciunt, have a very keen scent, Plin. 11, 37, 50, § 137.— Trop., to smell, scent, surmise, detect any thing: non sex totis mensibus olfecissem, quam, etc., Ter. Ad. 3, 3, 43: nummum, Cic. Agr. 1, 4, 11: nomen poëtae, Petr. 93.—* To cause to smell of any thing: si ad matris mammam (agnus) non accedet, admovere oportet et olfacere labra lacte, Varr. R. R. 2, 2, 16.
IDX:
32499
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n32473
Key:
olfacio

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "olfăcĭo, ēci, actum, 3 (uncontracted collat. form ŏlĕfăcĭo: olefacit, olefecit, olefactum, Not. Tir. p. 167), v. a. oleo-facio, to smell, scent something (class.; syn. odoror).  Lit.: ea, quae gustemus, olfaciamus, tractemus, audiamus, Cic. Tusc. 5, 38, 111: unguentum, Cat. 13, 13: laurus folia trita olfactaque, smelled, Plin. 23, 8, 80, § 157: gith tusum, olfactum, id. 20, 17, 71, § 183 (olefactum, Jahn).—Absol.: delphini sagacissime olfaciunt, have a very keen scent, Plin. 11, 37, 50, § 137.— Trop., to smell, scent, surmise, detect any thing: non sex totis mensibus olfecissem, quam, etc., Ter. Ad. 3, 3, 43: nummum, Cic. Agr. 1, 4, 11: nomen poëtae, Petr. 93.—*  To cause to smell of any thing: si ad matris mammam (agnus) non accedet, admovere oportet et olfacere labra lacte, Varr. R. R. 2, 2, 16.\n",
  "key": "olfacio",
  "type": "main"
}