offundo (
offundo (obf-), ūdi, ūsum, 3, v. a. obundo. To pour before or around; to pour out, pour down (class.). Lit.: cibum (avibus), Plaut. As. 1, 3, 64; id. Trin. 4, 3, 84.— Transf., mid., to pour itself out; to spread, extend: ut piscibus aqua, nobis aër crassus offunditur, i. e. surrounds us, Cic. Ac. 2, 25, 81: rubor gravissimis quoque viris offunditur, Sen. Ep. 11, 3: cum ignis oculorum cum eo igne, qui est ob os offusus, se confudit, Cic. Univ. 14: asinus offunditur, tumbles down, App. M. p. 144, 23. — Trop., to pour or spread out any thing over a person or thing: quasi noctem quandam rebus offundere, Cic. N. D. 1, 3, 6: haec indoctorum animis offusa caligo est, id. Tusc. 5, 2, 6: tamquam si offusa rei publicae sempiterna nox esset, id. Rosc. Am. 32, 91: omnium rerum terrorem oculis et auribus, Liv. 28, 29: caliginem oculis, id. 26, 45: pavorem incompositis, id. 10, 5: errorem alicui, to cause, id. 34, 6: quibus tenebris est offusa hominis cogitatio, Lact. de Ira, 1, 5; id. Inst. 7. 24, 7.— To spread over, i. e. to cover a thing with something. Lit.: ut obscuratur et offunditur luce solis lumen lucernae, eclipsed, Cic. Fin. 3, 14, 45: oculi clarissimā in luce tenebris offusi, Val. Max. 2, 7, 6.— Trop.: offusus pavore, overcome, Tac. A. 11, 31: Marcellorum meum pectus memoria obfudit, has filled, Cic. Marcell. 4, 10 dub.: non existimare se tantis tenebris offusam esse rem pnblicam, Val. Max. 3, 8, 3; 2, 7, 6.
No short def.
Headword (normalized):
offundo (
Headword (normalized/stripped):
offundo (
Intro Text:
offundo (obf-), ūdi, ūsum, 3, v. a. obundo. To pour before or around; to pour out, pour down (class.). Lit.: cibum (avibus), Plaut. As. 1, 3, 64; id. Trin. 4, 3, 84.— Transf., mid., to pour itself out; to spread, extend: ut piscibus aqua, nobis aër crassus offunditur, i. e. surrounds us, Cic. Ac. 2, 25, 81: rubor gravissimis quoque viris offunditur, Sen. Ep. 11, 3: cum ignis oculorum cum eo igne, qui est ob os offusus, se confudit, Cic. Univ. 14: asinus offunditur, tumbles down, App. M. p. 144, 23. — Trop., to pour or spread out any thing over a person or thing: quasi noctem quandam rebus offundere, Cic. N. D. 1, 3, 6: haec indoctorum animis offusa caligo est, id. Tusc. 5, 2, 6: tamquam si offusa rei publicae sempiterna nox esset, id. Rosc. Am. 32, 91: omnium rerum terrorem oculis et auribus, Liv. 28, 29: caliginem oculis, id. 26, 45: pavorem incompositis, id. 10, 5: errorem alicui, to cause, id. 34, 6: quibus tenebris est offusa hominis cogitatio, Lact. de Ira, 1, 5; id. Inst. 7. 24, 7.— To spread over, i. e. to cover a thing with something. Lit.: ut obscuratur et offunditur luce solis lumen lucernae, eclipsed, Cic. Fin. 3, 14, 45: oculi clarissimā in luce tenebris offusi, Val. Max. 2, 7, 6.— Trop.: offusus pavore, overcome, Tac. A. 11, 31: Marcellorum meum pectus memoria obfudit, has filled, Cic. Marcell. 4, 10 dub.: non existimare se tantis tenebris offusam esse rem pnblicam, Val. Max. 3, 8, 3; 2, 7, 6.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n32409
No citations.
{
"content": "offundo (obf-), ūdi, ūsum, 3, v. a. obundo. To pour before or around; to pour out, pour down (class.). Lit.: cibum (avibus), Plaut. As. 1, 3, 64; id. Trin. 4, 3, 84.— Transf., mid., to pour itself out; to spread, extend: ut piscibus aqua, nobis aër crassus offunditur, i. e. surrounds us, Cic. Ac. 2, 25, 81: rubor gravissimis quoque viris offunditur, Sen. Ep. 11, 3: cum ignis oculorum cum eo igne, qui est ob os offusus, se confudit, Cic. Univ. 14: asinus offunditur, tumbles down, App. M. p. 144, 23. — Trop., to pour or spread out any thing over a person or thing: quasi noctem quandam rebus offundere, Cic. N. D. 1, 3, 6: haec indoctorum animis offusa caligo est, id. Tusc. 5, 2, 6: tamquam si offusa rei publicae sempiterna nox esset, id. Rosc. Am. 32, 91: omnium rerum terrorem oculis et auribus, Liv. 28, 29: caliginem oculis, id. 26, 45: pavorem incompositis, id. 10, 5: errorem alicui, to cause, id. 34, 6: quibus tenebris est offusa hominis cogitatio, Lact. de Ira, 1, 5; id. Inst. 7. 24, 7.— To spread over, i. e. to cover a thing with something. Lit.: ut obscuratur et offunditur luce solis lumen lucernae, eclipsed, Cic. Fin. 3, 14, 45: oculi clarissimā in luce tenebris offusi, Val. Max. 2, 7, 6.— Trop.: offusus pavore, overcome, Tac. A. 11, 31: Marcellorum meum pectus memoria obfudit, has filled, Cic. Marcell. 4, 10 dub.: non existimare se tantis tenebris offusam esse rem pnblicam, Val. Max. 3, 8, 3; 2, 7, 6.\n",
"key": "offundo",
"type": "main"
}