ŏdōrātus
ŏdōrātus, ūs, m. odoror, a smelling, smell. Lit. (class.), eorum jucundus non gustatus solum. sed odoratus etiam, et spectatus, Cic. N. D. 2, 63, 158.— Transf. The sense of smell: nihil necesse est de gustatu et odoratu loqui, Cic. Ac. 2, 7, 20: insecta habent oculos, aliqua et odoratum, Plin. 11, 4, 3, § 10.— A smell, scent, odor which a thing gives out, Plin. 25, 13, 95, § 151.
No short def.
Headword (normalized):
ŏdōrātus
Headword (normalized/stripped):
odoratus
Intro Text:
ŏdōrātus, ūs, m. odoror, a smelling, smell. Lit. (class.), eorum jucundus non gustatus solum. sed odoratus etiam, et spectatus, Cic. N. D. 2, 63, 158.— Transf. The sense of smell: nihil necesse est de gustatu et odoratu loqui, Cic. Ac. 2, 7, 20: insecta habent oculos, aliqua et odoratum, Plin. 11, 4, 3, § 10.— A smell, scent, odor which a thing gives out, Plin. 25, 13, 95, § 151.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n32282
No citations.
{
"content": "ŏdōrātus, ūs, m. odoror, a smelling, smell. Lit. (class.), eorum jucundus non gustatus solum. sed odoratus etiam, et spectatus, Cic. N. D. 2, 63, 158.— Transf. The sense of smell: nihil necesse est de gustatu et odoratu loqui, Cic. Ac. 2, 7, 20: insecta habent oculos, aliqua et odoratum, Plin. 11, 4, 3, § 10.— A smell, scent, odor which a thing gives out, Plin. 25, 13, 95, § 151.\n",
"key": "odoratus2",
"type": "main"
}