View word page
occŭpātĭo
occŭpātĭo, ōnis, f. occupo, a taking possession of a thing; a seizing, occupying (class.). Lit. (very rare): fori, Cic. Dom. 3: vetus, a taking possession, seizure, id. Off. 1, 7, 21.— Transf. Rhet. t. t.: ante occupatio, an anticipation of an opponent's objections, Cic. de Or. 3, 53, 205 (but in Auct. Her. 4, 27, 37, the true reading is occultatio, q. v.).— A business, employment, occupation (the usual meaning, esp. of public service; cf. studium): in maximis occupationibus tuis numquam intermittis studia doctrinae, Cic. Or. 10, 34: maximis occupationibus distinebar, id. Fam. 12, 30, 2: nullis occupationibus inplicatus, id. N. D. 1, 19, 51: ille aut occupatione aut difficultate tardior tibi erit visus, id. Fam. 7, 17, 2: ab omni occupatione se expedire, id. Att. 3, 20, 2: relaxare se occupatione, id. ib. 16, 16, 2.—With gen.: neque has tantularum rerum occupationes sibi Britanniae anteponendas judicabat, engaging in such trivial affairs, Caes. B. G. 4, 22.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
occŭpātĭo
Headword (normalized):
occŭpātĭo
Headword (normalized/stripped):
occupatio
Intro Text:
occŭpātĭo, ōnis, f. occupo, a taking possession of a thing; a seizing, occupying (class.). Lit. (very rare): fori, Cic. Dom. 3: vetus, a taking possession, seizure, id. Off. 1, 7, 21.— Transf. Rhet. t. t.: ante occupatio, an anticipation of an opponent's objections, Cic. de Or. 3, 53, 205 (but in Auct. Her. 4, 27, 37, the true reading is occultatio, q. v.).— A business, employment, occupation (the usual meaning, esp. of public service; cf. studium): in maximis occupationibus tuis numquam intermittis studia doctrinae, Cic. Or. 10, 34: maximis occupationibus distinebar, id. Fam. 12, 30, 2: nullis occupationibus inplicatus, id. N. D. 1, 19, 51: ille aut occupatione aut difficultate tardior tibi erit visus, id. Fam. 7, 17, 2: ab omni occupatione se expedire, id. Att. 3, 20, 2: relaxare se occupatione, id. ib. 16, 16, 2.—With gen.: neque has tantularum rerum occupationes sibi Britanniae anteponendas judicabat, engaging in such trivial affairs, Caes. B. G. 4, 22.
IDX:
32149
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n32123
Key:
occupatio

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "occŭpātĭo, ōnis, f. occupo, a taking possession of a thing; a seizing, occupying (class.).  Lit. (very rare): fori, Cic. Dom. 3: vetus, a taking possession, seizure, id. Off. 1, 7, 21.— Transf.  Rhet. t. t.: ante occupatio, an anticipation of an opponent's objections, Cic. de Or. 3, 53, 205 (but in Auct. Her. 4, 27, 37, the true reading is occultatio, q. v.).— A business, employment, occupation (the usual meaning, esp. of public service; cf. studium): in maximis occupationibus tuis numquam intermittis studia doctrinae, Cic. Or. 10, 34: maximis occupationibus distinebar, id. Fam. 12, 30, 2: nullis occupationibus inplicatus, id. N. D. 1, 19, 51: ille aut occupatione aut difficultate tardior tibi erit visus, id. Fam. 7, 17, 2: ab omni occupatione se expedire, id. Att. 3, 20, 2: relaxare se occupatione, id. ib. 16, 16, 2.—With gen.: neque has tantularum rerum occupationes sibi Britanniae anteponendas judicabat, engaging in such trivial affairs, Caes. B. G. 4, 22.\n",
  "key": "occupatio",
  "type": "main"
}