obtĭcentĭa
obtĭcentĭa, ae, f. obticeo, a pause, sudden break in the midst of a discourse, as a rhet. figure: Ἀποσιώπησις, quam Cicero reticentiam, Celsus obticentiam, nonnulli interruptionem appellant, Quint. 9, 2, 54.
No short def.
Headword (normalized):
obtĭcentĭa
Headword (normalized/stripped):
obticentia
Intro Text:
obtĭcentĭa, ae, f. obticeo, a pause, sudden break in the midst of a discourse, as a rhet. figure: Ἀποσιώπησις, quam Cicero reticentiam, Celsus obticentiam, nonnulli interruptionem appellant, Quint. 9, 2, 54.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n31967
No citations.
{
"content": "obtĭcentĭa, ae, f. obticeo, a pause, sudden break in the midst of a discourse, as a rhet. figure: Ἀποσιώπησις, quam Cicero reticentiam, Celsus obticentiam, nonnulli interruptionem appellant, Quint. 9, 2, 54.\n",
"key": "obticentia",
"type": "main"
}