View word page
ob-rēpo
ob-rēpo, psi, ptum, 3, v. n., to creep up to any thing, approach stealthily (class.). Lit.: et possim mediā quamvis obrepere nocte, Tib. 1, 9 (8), 59; Flor. 4, 10, 2: qui Gallos in obsidione Capitolii obrepentes per ardua depulerat, Gell. 17, 21, 24.—With dat.: feles quam levibus vestigiis obrepunt avibus! Plin. 10, 73, 94, § 202.— Transf. In gen., to steal upon, come suddenly upon one; to take by surprise, to surprise. With dat.: qui enim citius adulescentiae senectus, quam pueritiae adulescentia obrepit? Cic. Sen. 2, 4: mihi decessionis dies λεληθότως obrepebat, id. Att. 6, 5, 3; cf. in the foll. under ε: cui obrepsit oblivio, Sen. Ben. 3, 2, 1: vitia nobis sub virtutum nomine obrepunt, id. Ep. 45, 7.— With acc. (ante-class., and in Sall.): tacitum te obrepet fames, Plaut. Poen. prol. 14: si tanta torpedo animos obrepsit, Sall. H. 1, 49, 19.— With ad: Plancium non obrepsisse ad honorem, to creep up to, to come at by stealth, Cic. Planc. 7, 17: obrepsisti ad honores errore hominum, id. Pis. 1, 1. — With in and acc.: imagines obrepunt in animos dormientium extrinse cus, Cic. Div. 2, 67, 139; Ambros. Off. Mi. nist. 3, 6, 41.—(ε) Absol.: obrepsit dies, Cic. Att. 6, 3, 1: obrepit non intellecta senectus, Juv. 9, 129.— In partic., to surprise, deceive, cheat: numquam tu, credo, me imprudentem obrepseris, Plaut. Trin. 1, 2, 23; 4, 2, 132; Flor. 4, 10; Gell. 6, 12, 4.—Impers. pass.: si obreptum praetori sit de libertate, Dig. 40, 5, 26, § 8; 26, 7, 55, § 4.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
ob-rēpo
Headword (normalized):
ob-rēpo
Headword (normalized/stripped):
ob-repo
Intro Text:
ob-rēpo, psi, ptum, 3, v. n., to creep up to any thing, approach stealthily (class.). Lit.: et possim mediā quamvis obrepere nocte, Tib. 1, 9 (8), 59; Flor. 4, 10, 2: qui Gallos in obsidione Capitolii obrepentes per ardua depulerat, Gell. 17, 21, 24.—With dat.: feles quam levibus vestigiis obrepunt avibus! Plin. 10, 73, 94, § 202.— Transf. In gen., to steal upon, come suddenly upon one; to take by surprise, to surprise. With dat.: qui enim citius adulescentiae senectus, quam pueritiae adulescentia obrepit? Cic. Sen. 2, 4: mihi decessionis dies λεληθότως obrepebat, id. Att. 6, 5, 3; cf. in the foll. under ε: cui obrepsit oblivio, Sen. Ben. 3, 2, 1: vitia nobis sub virtutum nomine obrepunt, id. Ep. 45, 7.— With acc. (ante-class., and in Sall.): tacitum te obrepet fames, Plaut. Poen. prol. 14: si tanta torpedo animos obrepsit, Sall. H. 1, 49, 19.— With ad: Plancium non obrepsisse ad honorem, to creep up to, to come at by stealth, Cic. Planc. 7, 17: obrepsisti ad honores errore hominum, id. Pis. 1, 1. — With in and acc.: imagines obrepunt in animos dormientium extrinse cus, Cic. Div. 2, 67, 139; Ambros. Off. Mi. nist. 3, 6, 41.—(ε) Absol.: obrepsit dies, Cic. Att. 6, 3, 1: obrepit non intellecta senectus, Juv. 9, 129.— In partic., to surprise, deceive, cheat: numquam tu, credo, me imprudentem obrepseris, Plaut. Trin. 1, 2, 23; 4, 2, 132; Flor. 4, 10; Gell. 6, 12, 4.—Impers. pass.: si obreptum praetori sit de libertate, Dig. 40, 5, 26, § 8; 26, 7, 55, § 4.
IDX:
31803
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n31777
Key:
obrepo

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "ob-rēpo, psi, ptum, 3, v. n., to creep up to any thing, approach stealthily (class.).  Lit.: et possim mediā quamvis obrepere nocte, Tib. 1, 9 (8), 59; Flor. 4, 10, 2: qui Gallos in obsidione Capitolii obrepentes per ardua depulerat, Gell. 17, 21, 24.—With dat.: feles quam levibus vestigiis obrepunt avibus! Plin. 10, 73, 94, § 202.— Transf.  In gen., to steal upon, come suddenly upon one; to take by surprise, to surprise.  With dat.: qui enim citius adulescentiae senectus, quam pueritiae adulescentia obrepit? Cic. Sen. 2, 4: mihi decessionis dies λεληθότως obrepebat, id. Att. 6, 5, 3; cf. in the foll. under ε: cui obrepsit oblivio, Sen. Ben. 3, 2, 1: vitia nobis sub virtutum nomine obrepunt, id. Ep. 45, 7.— With acc. (ante-class., and in Sall.): tacitum te obrepet fames, Plaut. Poen. prol. 14: si tanta torpedo animos obrepsit, Sall. H. 1, 49, 19.— With ad: Plancium non obrepsisse ad honorem, to creep up to, to come at by stealth, Cic. Planc. 7, 17: obrepsisti ad honores errore hominum, id. Pis. 1, 1. — With in and acc.: imagines obrepunt  in animos dormientium extrinse cus, Cic. Div. 2, 67, 139; Ambros. Off. Mi. nist. 3, 6, 41.—(ε) Absol.: obrepsit dies, Cic. Att. 6, 3, 1: obrepit non intellecta senectus, Juv. 9, 129.— In partic., to surprise, deceive, cheat: numquam tu, credo, me imprudentem obrepseris, Plaut. Trin. 1, 2, 23; 4, 2, 132; Flor. 4, 10; Gell. 6, 12, 4.—Impers. pass.: si obreptum praetori sit de libertate, Dig. 40, 5, 26, § 8; 26, 7, 55, § 4.\n",
  "key": "obrepo",
  "type": "main"
}