objurgātor
objurgātor, ōris, m. id., a chider, rebuker, blamer (class.): hic noster objurgator, Cic. Agr. 3, 3, 11; opp. accusator, Cic. Verr. 2, 3, 2, § 4.—In plur.: benevoli, Cic. N. D. 1, 3, 5; id. Div. 1, 49, 111; Sen. Ep. 9, 20.
No short def.
Headword (normalized):
objurgātor
Headword (normalized/stripped):
objurgator
Intro Text:
objurgātor, ōris, m. id., a chider, rebuker, blamer (class.): hic noster objurgator, Cic. Agr. 3, 3, 11; opp. accusator, Cic. Verr. 2, 3, 2, § 4.—In plur.: benevoli, Cic. N. D. 1, 3, 5; id. Div. 1, 49, 111; Sen. Ep. 9, 20.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n31650
No citations.
{
"content": "objurgātor, ōris, m. id., a chider, rebuker, blamer (class.): hic noster objurgator, Cic. Agr. 3, 3, 11; opp. accusator, Cic. Verr. 2, 3, 2, § 4.—In plur.: benevoli, Cic. N. D. 1, 3, 5; id. Div. 1, 49, 111; Sen. Ep. 9, 20.\n",
"key": "objurgator",
"type": "main"
}