nūtus
nūtus, ūs, m. nuo, ĕre (of abnuo, etc.); cf. nuto, a nodding, a nod. Lit.: Scipio nutu finire disceptationem potuisset, Liv. 34, 62: nutu tremefecit Olympum, Verg. A. 9, 106: digitisque saepe est nutuque locutus, Ov. Tr. 2, 453: signaque dat nutu, id. F. 1, 418: nutus conferre loquaces, Tib. 1, 2, 21: digiti, i.e. a beckoning, Tert. adv. Herm. 27: membrorum, Plin. 6, 30, 35, § 188: uno meo nutu jugulari utrumque vestrum posse, Suet. Calig. 32: nutibus oculorum, winks, Vulg. Isa. 3, 16.— Transf., a downward tendency or motion, gravity: terrena suopte nutu et suo pondere in terram ferri, Cic. Tusc. 1, 17, 40: terra suā vi nutuque tenetur, id. de Or. 3, 45, 178; so in plur., id. N. D. 2, 39, 98.— Trop., command, will, pleasure: ad eorum arbitrium et nutum totos se fingunt, Cic. Or. 8, 24: jura omnia praetoris nutu atque arbitrio meretriculae gubernari, Cic. Verr. 2, 5, 13, § 34: ad alicujus voluntatem nutumque convertere, id. Fam. 3, 10, 10: omnia deorum nutu atque potestate administrari, id. Cat. 3, 9, 21: auctoritate nutuque iegum domitas habere libidines, id. de Or. 1, 43, 194: paratum esse ad nutum, id. Phil. 7, 6, 18: ad nutum praesto esse, Cic. Verr. 2, 1, 31, § 78: respirare contra nutum dicionemque alicujus, id. Quint. 30, 94: alterius sub nutu degitur aetas, Lucr. 4, 1122: saevae nutu Junonis eunt res, Verg. A. 7, 592.
No short def.
Headword (normalized):
nūtus
Headword (normalized/stripped):
nutus
Intro Text:
nūtus, ūs, m. nuo, ĕre (of abnuo, etc.); cf. nuto, a nodding, a nod. Lit.: Scipio nutu finire disceptationem potuisset, Liv. 34, 62: nutu tremefecit Olympum, Verg. A. 9, 106: digitisque saepe est nutuque locutus, Ov. Tr. 2, 453: signaque dat nutu, id. F. 1, 418: nutus conferre loquaces, Tib. 1, 2, 21: digiti, i.e. a beckoning, Tert. adv. Herm. 27: membrorum, Plin. 6, 30, 35, § 188: uno meo nutu jugulari utrumque vestrum posse, Suet. Calig. 32: nutibus oculorum, winks, Vulg. Isa. 3, 16.— Transf., a downward tendency or motion, gravity: terrena suopte nutu et suo pondere in terram ferri, Cic. Tusc. 1, 17, 40: terra suā vi nutuque tenetur, id. de Or. 3, 45, 178; so in plur., id. N. D. 2, 39, 98.— Trop., command, will, pleasure: ad eorum arbitrium et nutum totos se fingunt, Cic. Or. 8, 24: jura omnia praetoris nutu atque arbitrio meretriculae gubernari, Cic. Verr. 2, 5, 13, § 34: ad alicujus voluntatem nutumque convertere, id. Fam. 3, 10, 10: omnia deorum nutu atque potestate administrari, id. Cat. 3, 9, 21: auctoritate nutuque iegum domitas habere libidines, id. de Or. 1, 43, 194: paratum esse ad nutum, id. Phil. 7, 6, 18: ad nutum praesto esse, Cic. Verr. 2, 1, 31, § 78: respirare contra nutum dicionemque alicujus, id. Quint. 30, 94: alterius sub nutu degitur aetas, Lucr. 4, 1122: saevae nutu Junonis eunt res, Verg. A. 7, 592.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n31521
No citations.
{
"content": "nūtus, ūs, m. nuo, ĕre (of abnuo, etc.); cf. nuto, a nodding, a nod. Lit.: Scipio nutu finire disceptationem potuisset, Liv. 34, 62: nutu tremefecit Olympum, Verg. A. 9, 106: digitisque saepe est nutuque locutus, Ov. Tr. 2, 453: signaque dat nutu, id. F. 1, 418: nutus conferre loquaces, Tib. 1, 2, 21: digiti, i.e. a beckoning, Tert. adv. Herm. 27: membrorum, Plin. 6, 30, 35, § 188: uno meo nutu jugulari utrumque vestrum posse, Suet. Calig. 32: nutibus oculorum, winks, Vulg. Isa. 3, 16.— Transf., a downward tendency or motion, gravity: terrena suopte nutu et suo pondere in terram ferri, Cic. Tusc. 1, 17, 40: terra suā vi nutuque tenetur, id. de Or. 3, 45, 178; so in plur., id. N. D. 2, 39, 98.— Trop., command, will, pleasure: ad eorum arbitrium et nutum totos se fingunt, Cic. Or. 8, 24: jura omnia praetoris nutu atque arbitrio meretriculae gubernari, Cic. Verr. 2, 5, 13, § 34: ad alicujus voluntatem nutumque convertere, id. Fam. 3, 10, 10: omnia deorum nutu atque potestate administrari, id. Cat. 3, 9, 21: auctoritate nutuque iegum domitas habere libidines, id. de Or. 1, 43, 194: paratum esse ad nutum, id. Phil. 7, 6, 18: ad nutum praesto esse, Cic. Verr. 2, 1, 31, § 78: respirare contra nutum dicionemque alicujus, id. Quint. 30, 94: alterius sub nutu degitur aetas, Lucr. 4, 1122: saevae nutu Junonis eunt res, Verg. A. 7, 592.\n",
"key": "nutus",
"type": "main"
}