appĕtītus (
            
          
          appĕtītus (adp-), ūs, m. appeto. *  An onset, attack, assault: reprimebat barbaricos appetitus, Amm. 30, 5.—Far more freq.,  Trop.  A passionate, eager longing or desire for a thing (in the class. per. perh. only in Cic.): adpetitus voluptatis, Cic. Off. 1, 30, 105: sub te erit appetitus ejus, Vulg. Gen. 4, 7; ib. Ezech. 21, 16.—Hence, without gen.,  The power or faculty of desire: duplex est vis animorum atque naturae: una pars in adpetitu posita est, quae est ὁρμή Graece, quae hominem huc atque illuc rapit, altera in ratione, etc., Cic. Off. 1, 28, 101; so id. N. D. 2, 47, 122; id. Div 1, 32.— The passions, appetites: ut adpetitus rationi oboediant, Cic. Off. 1, 29, 102; so id. N. D. 2, 12, 34.
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            appĕtītus (
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            appetitus (
           
          
            Intro Text:
            appĕtītus (adp-), ūs, m. appeto. *  An onset, attack, assault: reprimebat barbaricos appetitus, Amm. 30, 5.—Far more freq.,  Trop.  A passionate, eager longing or desire for a thing (in the class. per. perh. only in Cic.): adpetitus voluptatis, Cic. Off. 1, 30, 105: sub te erit appetitus ejus, Vulg. Gen. 4, 7; ib. Ezech. 21, 16.—Hence, without gen.,  The power or faculty of desire: duplex est vis animorum atque naturae: una pars in adpetitu posita est, quae est ὁρμή Graece, quae hominem huc atque illuc rapit, altera in ratione, etc., Cic. Off. 1, 28, 101; so id. N. D. 2, 47, 122; id. Div 1, 32.— The passions, appetites: ut adpetitus rationi oboediant, Cic. Off. 1, 29, 102; so id. N. D. 2, 12, 34.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n3151
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "appĕtītus (adp-), ūs, m. appeto. *  An onset, attack, assault: reprimebat barbaricos appetitus, Amm. 30, 5.—Far more freq.,  Trop.  A passionate, eager longing or desire for a thing (in the class. per. perh. only in Cic.): adpetitus voluptatis, Cic. Off. 1, 30, 105: sub te erit appetitus ejus, Vulg. Gen. 4, 7; ib. Ezech. 21, 16.—Hence, without gen.,  The power or faculty of desire: duplex est vis animorum atque naturae: una pars in adpetitu posita est, quae est ὁρμή Graece, quae hominem huc atque illuc rapit, altera in ratione, etc., Cic. Off. 1, 28, 101; so id. N. D. 2, 47, 122; id. Div 1, 32.— The passions, appetites: ut adpetitus rationi oboediant, Cic. Off. 1, 29, 102; so id. N. D. 2, 12, 34.\n",
  "key": "appetitus2",
  "type": "main"
}