Scaife ATLAS

Back to dictionaries

Lewis and Short Latin Dictionary

nūbĭger
nūbĭgōsus
nūbĭla
nūbĭlārĭum
nūbĭlis
nūbĭlo
nūbĭlōsus
nūbĭlus
nūbis
nūbĭvăgus
nūbo
nubs
nŭcālis
nŭcāmenta
nŭcella
Nūcĕrĭa
nŭcētum
nŭcĕus
nŭcĭfrangĭbŭlum
nŭcĭnus
nŭcĭpersĭcum
View word page
nūbo
nūbo, psi, ptum, 3, v. a. and n. (acc. to Prisc. p. 789 P., the ancients used the construction nubere aliquem; hence part. pass.: nuptus, a, um; v. fin.) [root in Sanscr. nabhas; Germ. Nebei; Gr. νέφος, νεφέλη; Lat.: nubes, nebula, nimbus; cf. νύμφη], to cover, veil. In gen. (very rare): jubet ut udae virgines nubant rosae. Auct. Pervig. Ven. 22: quod aqua nubat terram, Arn. 3, 118.— In partic., of a bride: alicui, to cover, veil herself for the bridegroom, i. e. to be married to him; to marry, wed (class. and freq.); constr. with dat. or absol.: nuptam esse; also with cum; post-class. also with apud: quo illae nubent divites Dotatae? Plaut. Aul. 3, 5, 15: virgo nupsit ei, cui Caecilia nupta fuerat, Cic. Div. 1, 46, 104: deam homini nubere, Aug. Civ. Dei, 4, 27: locuples quae nupsit avaro, Juv. 6, 141; 591: regis Parthorum filius, quocum esset nupta regis Armeniorum soror, Cic. Fam. 15, 3, 1: Amphitruo ... Quicum Alcumenast nupta, Plaut. Am. prol. 99: dum cum illo nupta eris, id. As. 5, 2, 20: cum in familiam clarissimam nupsisses, Cic. Cael. 14, 34: in familiae luctum, id. Clu. 66, 188: ut una apud duos nupta esset, Gell. 1, 23, 8: si qua voles apte nubere, nube pari, Ov. H. 9, 32: posse ipsam Liviam statuere nubendum post Drusum, Tac. A. 4, 40: tu nube atque tace, Juv. 2, 61.—In the sup.: nam quo dedisti nuptum, abire nolumus, Plaut. Stich. 1, 2, 83; cf.: uxor, invita quae ad virum nuptum datur, id. ib. 1, 2, 85: Mamilio filiam nuptum dat, Liv. 1, 49: ultro nuptum ire, Plaut. Cas. prol. 86: nuptum locare virginem, Ter. Phorm. 5, 1, 25: propinquas suas nuptum in alias civitates collocāsse, Caes. B. G. 1, 18: nuptum mitti, Sall. Fragm. ap. Arus. Mess.—Impers. pass.: cujusmodi hic cum famā facile nubitur, Plaut. Pers. 3, 1, 58: praestruxit, hic quidem nubi, ubi sit et mori, Tert. c. Marc. 4, 38.—Pers.: neque nubent neque nubentur, Vulg. Matt. 22, 30. — Transf. Of a man, to marry, be married (poet. and in post-class. prose): pontificem maximum rursus nubere nefas est, Tert. ad Uxor. 1, 7: nec filii sine consensu patrum rite et jure nubent, id. ib. 2, 11; Hier. Ep. 22, n. 19; Vulg. Luc. 20, 34: viri nupti, Varr. ap. Non. 480. 3.—So, comically, of a man who is ruled by his wife, Non. 143, 24 sq.: uxorem quare locupletem ducere nolim, Quaeritis? uxori nubere nolo meae, will not be my wife's wife, Mart. 8, 12, 2.—Also of unnatural vice: nubit amicus, Nec multos adhibet, Juv. 2, 134; Mart. 12, 42; Lampr. Heliog. 10; Cod. Just. 9, 9, 31.— In mal. part.: haec cotidie viro nubit, Plaut. Cist. 1, 1, 45; cf. id. Cas. 2, 8, 45 sqq.; Mart. 1, 24, 4.— Of plants, to be wedded, i. e. tied to others: vites in Campano agro populis nubunt, Plin. 14, 1, 3, § 10: et te, Bacche, tuos nubentem junget ad ulmos, Manil. 5, 238: populus alba vitibus nupta, Plin. 18, 28, 68, § 266.—Hence, nuptus, a, um, P. a., married, wedded: ex quā hic est puer et nupta jam filia, Cic. Sest. 3, 6.—Subst.: nūpta, ae, f., a married woman, bride, wife: nova nupta, Ter. Ad. 4, 7, 33; Juv. 2, 120: pudica, Liv. 3, 45, 6; Ov. F. 2, 794: nupta virum timeat, id. A. A. 3, 613; Tac. G. 18; Sen. Contr. 3, 21, 9; Juv. 6, 269; 3, 45.—Comically, in the masc.: novus nuptus, of a man married in jest as a woman to another man, Plaut. Cas. 5, 1, 6 (cited in Prisc. p. 789 P.).— Transf.: nupta verba, which should not be spoken by the unmarried, Paul. ex Fest. p. 170 Müll.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
nūbo
Headword (normalized):
nūbo
Headword (normalized/stripped):
nubo
IDX:
31362
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n31336
Key:
nubo

Data

{'content': "nūbo, psi, ptum, 3, v. a. and n. (acc. to Prisc. p. 789 P., the ancients used the construction nubere aliquem; hence part. pass.: nuptus, a, um; v. fin.) [root in Sanscr. nabhas; Germ. Nebei; Gr. νέφος, νεφέλη; Lat.: nubes, nebula, nimbus; cf. νύμφη], to cover, veil. In gen. (very rare): jubet ut udae virgines nubant rosae. Auct. Pervig. Ven. 22: quod aqua nubat terram, Arn. 3, 118.— In partic., of a bride: alicui, to cover, veil herself for the bridegroom, i. e. to be married to him; to marry, wed (class. and freq.); constr. with dat. or absol.: nuptam esse; also with cum; post-class. also with apud: quo illae nubent divites Dotatae? Plaut. Aul. 3, 5, 15: virgo nupsit ei, cui Caecilia nupta fuerat, Cic. Div. 1, 46, 104: deam homini nubere, Aug. Civ. Dei, 4, 27: locuples quae nupsit avaro, Juv. 6, 141; 591: regis Parthorum filius, quocum esset nupta regis Armeniorum soror, Cic. Fam. 15, 3, 1: Amphitruo ... Quicum Alcumenast nupta, Plaut. Am. prol. 99: dum cum illo nupta eris, id. As. 5, 2, 20: cum in familiam clarissimam nupsisses, Cic. Cael. 14, 34: in familiae luctum, id. Clu. 66, 188: ut una apud duos nupta esset, Gell. 1, 23, 8: si qua voles apte nubere, nube pari, Ov. H. 9, 32: posse ipsam Liviam statuere nubendum post Drusum, Tac. A. 4, 40: tu nube atque tace, Juv. 2, 61.—In the sup.: nam quo dedisti nuptum, abire nolumus, Plaut. Stich. 1, 2, 83; cf.: uxor, invita quae ad virum nuptum datur, id. ib. 1, 2, 85: Mamilio filiam nuptum dat, Liv. 1, 49: ultro nuptum ire, Plaut. Cas. prol. 86: nuptum locare virginem, Ter. Phorm. 5, 1, 25: propinquas suas nuptum in alias civitates collocāsse, Caes. B. G. 1, 18: nuptum mitti, Sall. Fragm. ap. Arus. Mess.—Impers. pass.: cujusmodi hic cum famā facile nubitur, Plaut. Pers. 3, 1, 58: praestruxit, hic quidem nubi, ubi sit et mori, Tert. c. Marc. 4, 38.—Pers.: neque nubent neque nubentur, Vulg. Matt. 22, 30. — Transf. Of a man, to marry, be married (poet. and in post-class. prose): pontificem maximum rursus nubere nefas est, Tert. ad Uxor. 1, 7: nec filii sine consensu patrum rite et jure nubent, id. ib. 2, 11; Hier. Ep. 22, n. 19; Vulg. Luc. 20, 34: viri nupti, Varr. ap. Non. 480. 3.—So, comically, of a man who is ruled by his wife, Non. 143, 24 sq.: uxorem quare locupletem ducere nolim, Quaeritis? uxori nubere nolo meae, will not be my wife's wife, Mart. 8, 12, 2.—Also of unnatural vice: nubit amicus, Nec multos adhibet, Juv. 2, 134; Mart. 12, 42; Lampr. Heliog. 10; Cod. Just. 9, 9, 31.— In mal. part.: haec cotidie viro nubit, Plaut. Cist. 1, 1, 45; cf. id. Cas. 2, 8, 45 sqq.; Mart. 1, 24, 4.— Of plants, to be wedded, i. e. tied to others: vites in Campano agro populis nubunt, Plin. 14, 1, 3, § 10: et te, Bacche, tuos nubentem junget ad ulmos, Manil. 5, 238: populus alba vitibus nupta, Plin. 18, 28, 68, § 266.—Hence, nuptus, a, um, P. a., married, wedded: ex quā hic est puer et nupta jam filia, Cic. Sest. 3, 6.—Subst.: nūpta, ae, f., a married woman, bride, wife: nova nupta, Ter. Ad. 4, 7, 33; Juv. 2, 120: pudica, Liv. 3, 45, 6; Ov. F. 2, 794: nupta virum timeat, id. A. A. 3, 613; Tac. G. 18; Sen. Contr. 3, 21, 9; Juv. 6, 269; 3, 45.—Comically, in the masc.: novus nuptus, of a man married in jest as a woman to another man, Plaut. Cas. 5, 1, 6 (cited in Prisc. p. 789 P.).— Transf.: nupta verba, which should not be spoken by the unmarried, Paul. ex Fest. p. 170 Müll.\n", 'key': 'nubo', 'type': 'main'}