Scaife ATLAS

Back to dictionaries

Lewis and Short Latin Dictionary

Nŏvum Cōmum
nŏvus
nox
noxa
noxālis
noxĭa
noxĭālis
noxĭĕtas
noxĭōsus
noxĭtūdo
noxĭus
Nuba
Nūbae
nūbēcŭla
nūbes
nūbĭfer
nūbĭfĭcus
nūbĭfŭgus
nūbĭgĕna
nūbĭger
nūbĭgōsus
View word page
noxĭus
noxĭus, a, um, adj. (comp. noxior, Sen. Clem. 1, 13, 2 dub.; al. obnoxior.—Sup. noxissimus or noxiissimus, Sen. Clem. 1, 26, 3 dub.; better, noxiosissimus) [id.]. Hurtful, harmful, injurious, noxious (used by Cic. only in archaic lang.; v. the foll.): MAGISTRATVS NECOBEDIENTEM ET NOXIVM CIVEM MVLTA COERCETO, Cic. Leg. 3, 3, 6 (araneus) aculeo noxius, Plin. 9, 48, 72, § 155: afflatus maris (opp. utiles), id. 17, 4, 2, § 24: tela, Ov. Tr. 5, 10, 22: terrae halitus, Quint. 7, 2, 3: lingua, Mart. 2, 61, 7: aves, rapacious, id. 10, 5, 12: crimina, Verg. A. 7, 326. — Guilty, culpable, criminal: dictum oportuit. Lys. Non possum, ita instas; urges quasi pro noxio, Plaut. Merc. 4, 3, 25: nobilitas, Sall. J. 42: qui citati non affuerant, noxios judicavit, Liv. 39, 41: corda, Ov. M. 10, 351: omnibus omnium rerum noxior, Sen. Clem. 1, 13, 2: reducto comā capite, ceu noxii solent, culprits, criminals (esp. those condemned to be thrown to wild beasts), Suet. Vit. 17; id. Calig. 27; id. Claud. 34; id. Ner. 12.— With abl.: Falisci, eodem noxii crimine, Liv. 7, 20, 9. — With gen.: noxius conjurationis, Tac. A. 5, 11: facinoris, Dig. 29, 5, 3, § 12.— Esp. as subst.: noxĭa, ae, f., hurt, harm, damage, injury (class.; syn. noxa). Lit.: noxia, ut Serv. Sulpicius Rufus ait, damnum significat, apud poëtas autem et oratores ponitur pro culpā, at noxa peccatum, aut pro peccato poenam, Paul. ex Fest. p. 174 Müll.: in re incipiundā ad defendendam noxiam, Ter. Phorm. 1, 4, 48: si ab eo fides sibi data esset, haud futurum noxiae futurum, Liv. 8, 18, 4: sive ullius eorum quos oderat noxia, id. 41, 23, 14: veneficiorum noxia, Plin. 21, 17, 68, § 108: vini, id. 14, 16, 19, § 100.— Transf., an injurious act, a fault, offence, trespass: noxa est corpus, quod nocuit id est servus: noxia ipsum maleficium, veluti furtum, damnum, rapina, injuria, Just. Inst. 4, 8, 1: Tranioni remitte, quaeso, hanc noxiam causā meā, Plaut. Most. 5, 2, 47: manufestum teneo in noxiā, id. Merc. 4, 3, 31: noxiā carere, id. Bacch. 4, 9, 87: noxiis vacuum esse, id. Merc. 5, 4, 23: in noxiā esse, id. ib. 4, 3, 30: amicum castigare ob meritam noxiam, id. Trin. 1, 1, 1 and 4: quod in minimis noxiis et in his levioribus peccatis id primum quaeritur, quae causa maleficii fuerit, Cic. Rosc. Am. 22, 62: si qua clades incidisset, desertori magis, quam deserto noxiae fore, the blame would fall on, Liv. 10, 19: metum prorsus et noxiam conscientiae pro foedere haberi, fear and guilt served the participants as an agreement, i. e. brought them to an agreement, Tac. A. 6, 4. —Hence, adv.: noxĭē (post-class.), injuriously, perniciously: multos petulca confoderat, Sulp. Sev. Dial. 2, 9; Aug. Conf. 1, 7.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
noxĭus
Headword (normalized):
noxĭus
Headword (normalized/stripped):
noxius
IDX:
31343
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n31317
Key:
noxius

Data

{'content': 'noxĭus, a, um, adj. (comp. noxior, Sen. Clem. 1, 13, 2 dub.; al. obnoxior.—Sup. noxissimus or noxiissimus, Sen. Clem. 1, 26, 3 dub.; better, noxiosissimus) [id.]. Hurtful, harmful, injurious, noxious (used by Cic. only in archaic lang.; v. the foll.): MAGISTRATVS NECOBEDIENTEM ET NOXIVM CIVEM MVLTA COERCETO, Cic. Leg. 3, 3, 6 (araneus) aculeo noxius, Plin. 9, 48, 72, § 155: afflatus maris (opp. utiles), id. 17, 4, 2, § 24: tela, Ov. Tr. 5, 10, 22: terrae halitus, Quint. 7, 2, 3: lingua, Mart. 2, 61, 7: aves, rapacious, id. 10, 5, 12: crimina, Verg. A. 7, 326. — Guilty, culpable, criminal: dictum oportuit. Lys. Non possum, ita instas; urges quasi pro noxio, Plaut. Merc. 4, 3, 25: nobilitas, Sall. J. 42: qui citati non affuerant, noxios judicavit, Liv. 39, 41: corda, Ov. M. 10, 351: omnibus omnium rerum noxior, Sen. Clem. 1, 13, 2: reducto comā capite, ceu noxii solent, culprits, criminals (esp. those condemned to be thrown to wild beasts), Suet. Vit. 17; id. Calig. 27; id. Claud. 34; id. Ner. 12.— With abl.: Falisci, eodem noxii crimine, Liv. 7, 20, 9. — With gen.: noxius conjurationis, Tac. A. 5, 11: facinoris, Dig. 29, 5, 3, § 12.— Esp. as subst.: noxĭa, ae, f., hurt, harm, damage, injury (class.; syn. noxa). Lit.: noxia, ut Serv. Sulpicius Rufus ait, damnum significat, apud poëtas autem et oratores ponitur pro culpā, at noxa peccatum, aut pro peccato poenam, Paul. ex Fest. p. 174 Müll.: in re incipiundā ad defendendam noxiam, Ter. Phorm. 1, 4, 48: si ab eo fides sibi data esset, haud futurum noxiae futurum, Liv. 8, 18, 4: sive ullius eorum quos oderat noxia, id. 41, 23, 14: veneficiorum noxia, Plin. 21, 17, 68, § 108: vini, id. 14, 16, 19, § 100.— Transf., an injurious act, a fault, offence, trespass: noxa est corpus, quod nocuit id est servus: noxia ipsum maleficium, veluti furtum, damnum, rapina, injuria, Just. Inst. 4, 8, 1: Tranioni remitte, quaeso, hanc noxiam causā meā, Plaut. Most. 5, 2, 47: manufestum teneo in noxiā, id. Merc. 4, 3, 31: noxiā carere, id. Bacch. 4, 9, 87: noxiis vacuum esse, id. Merc. 5, 4, 23: in noxiā esse, id. ib. 4, 3, 30: amicum castigare ob meritam noxiam, id. Trin. 1, 1, 1 and 4: quod in minimis noxiis et in his levioribus peccatis id primum quaeritur, quae causa maleficii fuerit, Cic. Rosc. Am. 22, 62: si qua clades incidisset, desertori magis, quam deserto noxiae fore, the blame would fall on, Liv. 10, 19: metum prorsus et noxiam conscientiae pro foedere haberi, fear and guilt served the participants as an agreement, i. e. brought them to an agreement, Tac. A. 6, 4. —Hence, adv.: noxĭē (post-class.), injuriously, perniciously: multos petulca confoderat, Sulp. Sev. Dial. 2, 9; Aug. Conf. 1, 7.\n', 'key': 'noxius', 'type': 'main'}