nŏvello
nŏvello, āvi, ātum, 1, v. a. id., to till new fields, to set out new vines (post-Aug.). Lit.: edixit ne quis in Italiā novellaret, Suet. Dom. 7.— Trop.: vitam novellantes Deo, dedicating, renewing by devotion, Paul. Nol. Carm. 21, 659.