Scaife ATLAS

Back to dictionaries

Lewis and Short Latin Dictionary

Nōrensis
Nōrĭcum
norma
normālis
normātĭo
normātūra
normātus
normo
normŭla
Nortĭa or
nōs
noscentĭa
noscĭbĭlis
noscĭtābundus
noscĭto
nosco
nosmet
nŏsŏcŏmīum
nŏsŏcŏmus
noster
Nostĭmus
View word page
nōs
nōs, nostrum, etc., the plur. of ego, q. v. (gen. nostrōrum and nostrārum, for nostrum: nemo nostrorum, Plaut. Poen. 4, 2, 39: nostrarum quisquam, Ter. Eun. 4, 4, 11) [cf. Sanscr. nāu; Gr. νῶϊ], we: nos, nos, dico aperte, consules desumus, Cic. Cat. 1, 1, 5.—It is frequently used instead of ego: nos ... habemus, Cic. Fam. 1, 1, 4; Juv. 1, 15: nos patriam fugimus, Verg. E. 1, 4.— Instead of the gen. poss. noster is commonly used. But: impedis et ais "habe meam rationem." Habe nostrum, Cic. Att. 7, 9, 4.— So, freq. with omnium: communis nostrum omnium patria, Cic. Fl. 2, 5: communem omnium nostrum condicionem miserari, id. Mur. 27, 55: praesens omnium nostrum fortuna, Liv. 25, 38, 2; 21, 43, 18.—The gen. obj. is usually nostri, rarely nostrum: nil nostri miserere? Verg. E. 2, 7: memoria nostri tua, Cic. Fam. 12, 17, 1: amor nostri, id. ib. 5, 12, 3: nostri cupidine captus, Ov. M. 13, 762: vale, nostri memor, Juv. 3, 318.—Gen. part. nearly always nostrum: quem enim nostrum, Cic. Fam. 5, 12, 5: domus utriusque nostrum, id. Q. Fr. 2, 4, 2: Fabio amantissimo utriusque nostrum, id. Att. 8, 12, 1. —Plur. with sing. predic.: absente nobis for absente me, Ter. Eun. 4, 3, 7: nobis merenti, Tib. 3, 6, 55: insperanti nobis, Cato, 107, 5 sq.—It often takes the suffix -met, Hor. S. 1, 3, 67; 1, 10, 56.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
nōs
Headword (normalized):
nōs
Headword (normalized/stripped):
nos
IDX:
31233
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n31207
Key:
nos

Data

{'content': 'nōs, nostrum, etc., the plur. of ego, q. v. (gen. nostrōrum and nostrārum, for nostrum: nemo nostrorum, Plaut. Poen. 4, 2, 39: nostrarum quisquam, Ter. Eun. 4, 4, 11) [cf. Sanscr. nāu; Gr. νῶϊ], we: nos, nos, dico aperte, consules desumus, Cic. Cat. 1, 1, 5.—It is frequently used instead of ego: nos ... habemus, Cic. Fam. 1, 1, 4; Juv. 1, 15: nos patriam fugimus, Verg. E. 1, 4.— Instead of the gen. poss. noster is commonly used. But: impedis et ais "habe meam rationem." Habe nostrum, Cic. Att. 7, 9, 4.— So, freq. with omnium: communis nostrum omnium patria, Cic. Fl. 2, 5: communem omnium nostrum condicionem miserari, id. Mur. 27, 55: praesens omnium nostrum fortuna, Liv. 25, 38, 2; 21, 43, 18.—The gen. obj. is usually nostri, rarely nostrum: nil nostri miserere? Verg. E. 2, 7: memoria nostri tua, Cic. Fam. 12, 17, 1: amor nostri, id. ib. 5, 12, 3: nostri cupidine captus, Ov. M. 13, 762: vale, nostri memor, Juv. 3, 318.—Gen. part. nearly always nostrum: quem enim nostrum, Cic. Fam. 5, 12, 5: domus utriusque nostrum, id. Q. Fr. 2, 4, 2: Fabio amantissimo utriusque nostrum, id. Att. 8, 12, 1. —Plur. with sing. predic.: absente nobis for absente me, Ter. Eun. 4, 3, 7: nobis merenti, Tib. 3, 6, 55: insperanti nobis, Cato, 107, 5 sq.—It often takes the suffix -met, Hor. S. 1, 3, 67; 1, 10, 56.\n', 'key': 'nos', 'type': 'main'}