Scaife ATLAS

Back to dictionaries

Lewis and Short Latin Dictionary

Nōa
Nōbĭlĭor
nōbĭlis
nōbĭlĭtas
nōbĭlĭter
nōbĭlĭto
nōbiscum
nŏcens
nŏcenter
nŏcentĭa
nŏcĕo
nŏcīvus
noctanter
noctesco
noctĭcŏla
noctĭcŏlor
noctĭfer
noctĭlūca
noctĭlūga
noctĭpūgam
noctĭsurgĭum
View word page
nŏcĕo
nŏcĕo, cŭi, cĭtum, 2 (inf. pres. pass. nocerier, Plaut. Curc. 2, 3, 73; gen. plur. nocentūm, Ov. P. 1, 8, 19; perf. subj. noxit: ne boa noxit, Lucil. ap. Paul. ex Fest. s. v. Fama, p. 360 Müll.; Fronto ad M. Caesarem, 3, 13 Mai.), v. n. (and a.; v. infra ε) [Sanscr. root nac, disappear; Gr. νέκυς; cf.: neco, nex, noxa, pernic-ies], to do harm, inflict injury, do hurt to (cf.: obsum, obficio, laedo).—Constr. Absol. or with dat.: declinare ea, quae nocitura videantur, Cic. Off. 1, 4, 11: arma alia ad tegendum, alia ad nocendum, id. Caecin. 21, 60: nihil nocet, it does no harm, id. Att. 12, 47, 1: nocere alteri, id. Off. 3, 5, 23: jurejurando accepto, nihil iis nocituros hostes, Caes. B. C. 3, 28: jura te nociturum non esse homini de hac re nemini, Plaut. Mil. 5, 18.— With a homogeneous or a general (pronominal) object: OB EAM REM NOXAM NOCVERVNT, have been guilty of a crime, from an old fetial formula, Liv. 9, 10, 9: si uredo aut grando quippiam nocuit, Cic. N. D. 3, 35, 86: quid nocet haec? Juv. 14, 153.— In pass. (very rare), to be harmed, injured: larix ab carie aut a tineā non nocetur, Vitr. 2, 9 med.: noceri eas (ciconias) omnibus quidem locis nefas ducunt, sed, etc., Sol. 40 fin.— Impers. pass. (class.), an injury is done or inflicted: ut ne cui noceatur, Cic. Off. 1, 10, 31: mihi nihil ab istis noceri potest, id. Cat. 3, 12, 37: ut in agris vastandis hostibus noceretur, Caes. B. G. 5, 19: ipsi nihil nocitum iri, id. ib. 5, 36: neque diem decet me morari, neque nocti nocerier, that injury be done to the night, Plaut. Curc. 2, 3, 73.—(ε) Act. (late Lat.): nihil illum nocuit, Vulg. Luc. 4, 35; id. Act. 7, 26; 18, 10.—Hence, nŏcens, entis, P. a., that commits a wicked action, bad, wicked, culpable, criminal (cf.: sons, reus): nocens et nefarius, Cic. Off. 2, 14, 51: homines nocentissimi, id. Div. in Caecil. 3, 9: nocentissima victoria, Cic. Verr. 1, 14, 41: nocentissimi mores, Quint. 2, 15, 32: meritā caede nocentūm (poet. for nocentium; cf. Auct. Her. 4, 35, 45), Ov. P. 1, 8, 19.— In gen., hurtful, harmful, pernicious, baneful, injurious: a pestiferis et nocentibus refugere, Cic. N. D. 2, 47, 120: boletus, Juv. 6, 620.—Comp.: edit cicutis allium nocentius, Hor. Epod. 3, 3.—Hence, adv.: nŏcenter, hurtfully, injuriously (not ante-Aug.): nocenter armata, Col. 8, 2, 10: abscessus nocenter adulescit, Cels. 5, 28, 11; Tert. Apol. 14.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
nŏcĕo
Headword (normalized):
nŏcĕo
Headword (normalized/stripped):
noceo
IDX:
31098
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n31073
Key:
noceo

Data

{'content': 'nŏcĕo, cŭi, cĭtum, 2 (inf. pres. pass. nocerier, Plaut. Curc. 2, 3, 73; gen. plur. nocentūm, Ov. P. 1, 8, 19; perf. subj. noxit: ne boa noxit, Lucil. ap. Paul. ex Fest. s. v. Fama, p. 360 Müll.; Fronto ad M. Caesarem, 3, 13 Mai.), v. n. (and a.; v. infra ε) [Sanscr. root nac, disappear; Gr. νέκυς; cf.: neco, nex, noxa, pernic-ies], to do harm, inflict injury, do hurt to (cf.: obsum, obficio, laedo).—Constr. Absol. or with dat.: declinare ea, quae nocitura videantur, Cic. Off. 1, 4, 11: arma alia ad tegendum, alia ad nocendum, id. Caecin. 21, 60: nihil nocet, it does no harm, id. Att. 12, 47, 1: nocere alteri, id. Off. 3, 5, 23: jurejurando accepto, nihil iis nocituros hostes, Caes. B. C. 3, 28: jura te nociturum non esse homini de hac re nemini, Plaut. Mil. 5, 18.— With a homogeneous or a general (pronominal) object: OB EAM REM NOXAM NOCVERVNT, have been guilty of a crime, from an old fetial formula, Liv. 9, 10, 9: si uredo aut grando quippiam nocuit, Cic. N. D. 3, 35, 86: quid nocet haec? Juv. 14, 153.— In pass. (very rare), to be harmed, injured: larix ab carie aut a tineā non nocetur, Vitr. 2, 9 med.: noceri eas (ciconias) omnibus quidem locis nefas ducunt, sed, etc., Sol. 40 fin.— Impers. pass. (class.), an injury is done or inflicted: ut ne cui noceatur, Cic. Off. 1, 10, 31: mihi nihil ab istis noceri potest, id. Cat. 3, 12, 37: ut in agris vastandis hostibus noceretur, Caes. B. G. 5, 19: ipsi nihil nocitum iri, id. ib. 5, 36: neque diem decet me morari, neque nocti nocerier, that injury be done to the night, Plaut. Curc. 2, 3, 73.—(ε) Act. (late Lat.): nihil illum nocuit, Vulg. Luc. 4, 35; id. Act. 7, 26; 18, 10.—Hence, nŏcens, entis, P. a., that commits a wicked action, bad, wicked, culpable, criminal (cf.: sons, reus): nocens et nefarius, Cic. Off. 2, 14, 51: homines nocentissimi, id. Div. in Caecil. 3, 9: nocentissima victoria, Cic. Verr. 1, 14, 41: nocentissimi mores, Quint. 2, 15, 32: meritā caede nocentūm (poet. for nocentium; cf. Auct. Her. 4, 35, 45), Ov. P. 1, 8, 19.— In gen., hurtful, harmful, pernicious, baneful, injurious: a pestiferis et nocentibus refugere, Cic. N. D. 2, 47, 120: boletus, Juv. 6, 620.—Comp.: edit cicutis allium nocentius, Hor. Epod. 3, 3.—Hence, adv.: nŏcenter, hurtfully, injuriously (not ante-Aug.): nocenter armata, Col. 8, 2, 10: abscessus nocenter adulescit, Cels. 5, 28, 11; Tert. Apol. 14.\n', 'key': 'noceo', 'type': 'main'}