View word page
nīmīrum
nīmīrum, adv. ni, i. q. ne mirum, v. ni, I.; lit. not wonderful; cf., less strong than mirum ni; v. ni, III. A. β; hence, to introduce an assertion as indisputable, without doubt, doubtless, indisputably, certainly, surely, truly: nimirum homines frigent, are certainly received coolly, Ter. Eun. 2, 2, 37: nimirum Themistocles est auctor adhibendus, Cic. Off. 2, 20, 71: non parva res, sed nimirum omnium maxima, id. Mur. 22, 45: et nimirum is princeps ex Latinis, id. Brut. 21, 82: is est nimirum Soter, qui salutem dedit, Cic. Verr. 2, 2, 63, § 154; id. Leg. 2, 1, 3; id. de Or. 1, 4, 16; id. Or. 23, 75: non omnia nimirum eidem di dedere, truly, Liv. 22, 51: nimirum haec illa Charybdis, etc., Verg. A. 3, 558: cui placet alterius sua nimirum est odio sors, of course, Hor. Ep. 1, 14, 11.—After a question: sed quid id ad rem? nimirum, inquit, in eo causa consistit, Cic. Quint. 25, 79. — Freq. in an ironical sense, doubtless, to be sure, forsooth: aperienda nimirum nocte janua fuit, Liv. 40, 9: uni nimirum tibi recte semper erunt res, Hor. S. 2, 2, 106; 2, 3, 120; id. Ep. 1, 9, 1; 1, 15, 42; Juv. 2, 104; Tac. H. 1, 33: nimirum summi ducis est occidere Galbam, id. A. 2, 82.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
nīmīrum
Headword (normalized):
nīmīrum
Headword (normalized/stripped):
nimirum
Intro Text:
nīmīrum, adv. ni, i. q. ne mirum, v. ni, I.; lit. not wonderful; cf., less strong than mirum ni; v. ni, III. A. β; hence, to introduce an assertion as indisputable, without doubt, doubtless, indisputably, certainly, surely, truly: nimirum homines frigent, are certainly received coolly, Ter. Eun. 2, 2, 37: nimirum Themistocles est auctor adhibendus, Cic. Off. 2, 20, 71: non parva res, sed nimirum omnium maxima, id. Mur. 22, 45: et nimirum is princeps ex Latinis, id. Brut. 21, 82: is est nimirum Soter, qui salutem dedit, Cic. Verr. 2, 2, 63, § 154; id. Leg. 2, 1, 3; id. de Or. 1, 4, 16; id. Or. 23, 75: non omnia nimirum eidem di dedere, truly, Liv. 22, 51: nimirum haec illa Charybdis, etc., Verg. A. 3, 558: cui placet alterius sua nimirum est odio sors, of course, Hor. Ep. 1, 14, 11.—After a question: sed quid id ad rem? nimirum, inquit, in eo causa consistit, Cic. Quint. 25, 79. — Freq. in an ironical sense, doubtless, to be sure, forsooth: aperienda nimirum nocte janua fuit, Liv. 40, 9: uni nimirum tibi recte semper erunt res, Hor. S. 2, 2, 106; 2, 3, 120; id. Ep. 1, 9, 1; 1, 15, 42; Juv. 2, 104; Tac. H. 1, 33: nimirum summi ducis est occidere Galbam, id. A. 2, 82.
IDX:
31005
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n30980
Key:
nimirum

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "nīmīrum, adv. ni, i. q. ne mirum, v. ni, I.; lit. not wonderful; cf., less strong than mirum ni; v. ni, III. A. β; hence, to introduce an assertion as indisputable, without doubt, doubtless, indisputably, certainly, surely, truly: nimirum homines frigent, are certainly received coolly, Ter. Eun. 2, 2, 37: nimirum Themistocles est auctor adhibendus, Cic. Off. 2, 20, 71: non  parva res, sed nimirum omnium maxima, id. Mur. 22, 45: et nimirum is princeps ex Latinis, id. Brut. 21, 82: is est nimirum Soter, qui salutem dedit, Cic. Verr. 2, 2, 63, § 154; id. Leg. 2, 1, 3; id. de Or. 1, 4, 16; id. Or. 23, 75: non omnia nimirum eidem di dedere, truly, Liv. 22, 51: nimirum haec illa Charybdis, etc., Verg. A. 3, 558: cui placet alterius sua nimirum est odio sors, of course, Hor. Ep. 1, 14, 11.—After a question: sed quid id ad rem? nimirum, inquit, in eo causa consistit, Cic. Quint. 25, 79. — Freq. in an ironical sense, doubtless, to be sure, forsooth: aperienda nimirum nocte janua fuit, Liv. 40, 9: uni nimirum tibi recte semper erunt res, Hor. S. 2, 2, 106; 2, 3, 120; id. Ep. 1, 9, 1; 1, 15, 42; Juv. 2, 104; Tac. H. 1, 33: nimirum summi ducis est occidere Galbam, id. A. 2, 82.\n",
  "key": "nimirum",
  "type": "main"
}