nauta (ante-class.
            
          
          nauta (ante-class., poet., and late Lat. nāvĭta), ae, m. for navita, from navis, a sailor, seaman, mariner: ego nautas eum non putabam habiturum, Cic. Att. 9, 3, 2; id. Fam. 16, 9, 4; nautas gubernatoresque comparari jubet, Caes. B. G. 3, 9: pavidus nauta, Hor. C. 1, 1, 14: nautae = mercatores, id. S. 1, 1, 29: permixtus nautis et furibus et fugitivis, Juv. 8, 174.—Uncontracted form navita (mostly poet.): nulla est voluptas navitis major, Plaut. Men. 2, 1, 1; Cato ap. Paul. ex Fest. p. 169 Müll.: timidi navitae, Cic. poët. Tusc. 2, 10, 23: navita de ventis, de tauris narrat arator, Prop. 2, 1, 43: navita tum stellis numeros et nomina fecit, Verg. G. 1, 137: omnis navita ponto Umida vela legit, id. ib. 1, 372 sq.: navitas precum ejus (Arionis) commiseritum esse, Gell. 16, 19, 11; cf. Charon. Ap. M. 6, 20, p. 181; so, navita turpis aquae, Tib. 1, 10, 36: navita Porthmeus, Petr. poet. 121, 117.
          
         
        No short def.
        
        
          
            Headword:
            nauta (ante-class.
           
          
            Headword (normalized):
            nauta (ante-class.
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            nauta (ante-class.
           
          
            Intro Text:
            nauta (ante-class., poet., and late Lat. nāvĭta), ae, m. for navita, from navis, a sailor, seaman, mariner: ego nautas eum non putabam habiturum, Cic. Att. 9, 3, 2; id. Fam. 16, 9, 4; nautas gubernatoresque comparari jubet, Caes. B. G. 3, 9: pavidus nauta, Hor. C. 1, 1, 14: nautae = mercatores, id. S. 1, 1, 29: permixtus nautis et furibus et fugitivis, Juv. 8, 174.—Uncontracted form navita (mostly poet.): nulla est voluptas navitis major, Plaut. Men. 2, 1, 1; Cato ap. Paul. ex Fest. p. 169 Müll.: timidi navitae, Cic. poët. Tusc. 2, 10, 23: navita de ventis, de tauris narrat arator, Prop. 2, 1, 43: navita tum stellis numeros et nomina fecit, Verg. G. 1, 137: omnis navita ponto Umida vela legit, id. ib. 1, 372 sq.: navitas precum ejus (Arionis) commiseritum esse, Gell. 16, 19, 11; cf. Charon. Ap. M. 6, 20, p. 181; so, navita turpis aquae, Tib. 1, 10, 36: navita Porthmeus, Petr. poet. 121, 117.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n30535
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "nauta (ante-class., poet., and late Lat. nāvĭta), ae, m. for navita, from navis, a sailor, seaman, mariner: ego nautas eum non putabam habiturum, Cic. Att. 9, 3, 2; id. Fam. 16, 9, 4; nautas gubernatoresque comparari jubet, Caes. B. G. 3, 9: pavidus nauta, Hor. C. 1, 1, 14: nautae = mercatores, id. S. 1, 1, 29: permixtus nautis et furibus et fugitivis, Juv. 8, 174.—Uncontracted form navita (mostly poet.): nulla est voluptas navitis major, Plaut. Men. 2, 1, 1; Cato ap. Paul. ex Fest. p. 169 Müll.: timidi navitae, Cic. poët. Tusc. 2, 10, 23: navita de ventis, de tauris narrat arator, Prop. 2, 1, 43: navita tum stellis numeros et nomina fecit, Verg. G. 1, 137: omnis navita ponto Umida vela legit, id. ib. 1, 372 sq.: navitas precum ejus (Arionis) commiseritum esse, Gell. 16, 19, 11; cf. Charon. Ap. M. 6, 20, p. 181; so, navita turpis aquae, Tib. 1, 10, 36: navita Porthmeus, Petr. poet. 121, 117.\n",
  "key": "nauta",
  "type": "main"
}