mūtŭātĭo
mūtŭātĭo, ōnis, f. id., a borrowing (class.), Cic. Tusc. 1, 42, 100: cum multos minutis mutuationibus defraudāsset, id. Fl. 20, 47: translationes quasi mutuationes sunt, id. de Or. 3, 38, 156.
{
"content": "mūtŭātĭo, ōnis, f. id., a borrowing (class.), Cic. Tusc. 1, 42, 100: cum multos minutis mutuationibus defraudāsset, id. Fl. 20, 47: translationes quasi mutuationes sunt, id. de Or. 3, 38, 156.\n",
"key": "mutuatio",
"type": "main"
}