murmŭro
murmŭro, āvi, ātum, 1, and (ante- and post-class.) murmŭror, ātus, 1, v. dep. id., to murmur, mutter; to rustle, rumble, roar, etc. (cf.: susurro, musso, fremo, strepo). Neutr. Form murmuro: secum murmurat, Plaut. Aul. 1, 1, 13; Varr. L. L. 6, § 67 Müll.—Of discontented persons, to mutter, grumble: servi murmurant, Plaut. Mil. 3, 1, 149: et murmuravit omnis congregatio, Vulg. Exod. 16, 2 al.—Of the nightingale: secum ipse murmurat, Plin. 10, 29, 43, § 82: magia carminibus murmurata, muttered, App. Mag. p. 304, 28.—Of inanimate things, to murmur, roar, rumble: murmurantia litora, Varr. L. L. 6, § 67 Müll.: murmurans mare, Cic. Tusc. 5, 40, 116: unda, Verg. A. 10, 212: ignis, crackles, Plin. 18, 35, 84, § 357: intestina, to rumble, Plaut. Cas. 4, 3, 6.— Form murmuror: murmurari coepimus, Varr. ap. Non. 478: populus murmurari coepit, Quadrig. ib. 7; Varr. ib. 11.— Act., transf., to mutter or grumble at a thing: quidam tarditatem poëtae murmurari, App. Flor. p. 353 fin.
No short def.
Headword (normalized):
murmŭro
Headword (normalized/stripped):
murmuro
Intro Text:
murmŭro, āvi, ātum, 1, and (ante- and post-class.) murmŭror, ātus, 1, v. dep. id., to murmur, mutter; to rustle, rumble, roar, etc. (cf.: susurro, musso, fremo, strepo). Neutr. Form murmuro: secum murmurat, Plaut. Aul. 1, 1, 13; Varr. L. L. 6, § 67 Müll.—Of discontented persons, to mutter, grumble: servi murmurant, Plaut. Mil. 3, 1, 149: et murmuravit omnis congregatio, Vulg. Exod. 16, 2 al.—Of the nightingale: secum ipse murmurat, Plin. 10, 29, 43, § 82: magia carminibus murmurata, muttered, App. Mag. p. 304, 28.—Of inanimate things, to murmur, roar, rumble: murmurantia litora, Varr. L. L. 6, § 67 Müll.: murmurans mare, Cic. Tusc. 5, 40, 116: unda, Verg. A. 10, 212: ignis, crackles, Plin. 18, 35, 84, § 357: intestina, to rumble, Plaut. Cas. 4, 3, 6.— Form murmuror: murmurari coepimus, Varr. ap. Non. 478: populus murmurari coepit, Quadrig. ib. 7; Varr. ib. 11.— Act., transf., to mutter or grumble at a thing: quidam tarditatem poëtae murmurari, App. Flor. p. 353 fin.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n30058
No citations.
{
"content": "murmŭro, āvi, ātum, 1, and (ante- and post-class.) murmŭror, ātus, 1, v. dep. id., to murmur, mutter; to rustle, rumble, roar, etc. (cf.: susurro, musso, fremo, strepo). Neutr. Form murmuro: secum murmurat, Plaut. Aul. 1, 1, 13; Varr. L. L. 6, § 67 Müll.—Of discontented persons, to mutter, grumble: servi murmurant, Plaut. Mil. 3, 1, 149: et murmuravit omnis congregatio, Vulg. Exod. 16, 2 al.—Of the nightingale: secum ipse murmurat, Plin. 10, 29, 43, § 82: magia carminibus murmurata, muttered, App. Mag. p. 304, 28.—Of inanimate things, to murmur, roar, rumble: murmurantia litora, Varr. L. L. 6, § 67 Müll.: murmurans mare, Cic. Tusc. 5, 40, 116: unda, Verg. A. 10, 212: ignis, crackles, Plin. 18, 35, 84, § 357: intestina, to rumble, Plaut. Cas. 4, 3, 6.— Form murmuror: murmurari coepimus, Varr. ap. Non. 478: populus murmurari coepit, Quadrig. ib. 7; Varr. ib. 11.— Act., transf., to mutter or grumble at a thing: quidam tarditatem poëtae murmurari, App. Flor. p. 353 fin.\n",
"key": "murmuro",
"type": "main"
}