mūnis
            
          
          mūnis, e, adj. cf. munus, ready to be of service or to oblige, obliging (ante-class.): dico ejus pro meritis gratum me et munem fore, Plaut. Merc. prol. 105: munifici munesque viri, Lucil. ap. Non. 23, 15; cf.: munem   significare ... officiosum: unde e contrario immunis dicitur, qui nullo fungitur officio, Paul. ex Fest. p. 143 Müll.
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            mūnis
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            munis
           
          
            Intro Text:
            mūnis, e, adj. cf. munus, ready to be of service or to oblige, obliging (ante-class.): dico ejus pro meritis gratum me et munem fore, Plaut. Merc. prol. 105: munifici munesque viri, Lucil. ap. Non. 23, 15; cf.: munem   significare ... officiosum: unde e contrario immunis dicitur, qui nullo fungitur officio, Paul. ex Fest. p. 143 Müll.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n30008
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "mūnis, e, adj. cf. munus, ready to be of service or to oblige, obliging (ante-class.): dico ejus pro meritis gratum me et munem fore, Plaut. Merc. prol. 105: munifici munesque viri, Lucil. ap. Non. 23, 15; cf.: munem   significare ... officiosum: unde e contrario immunis dicitur, qui nullo fungitur officio, Paul. ex Fest. p. 143 Müll.\n",
  "key": "munis",
  "type": "main"
}