mūnis
mūnis, e, adj. cf. munus, ready to be of service or to oblige, obliging (ante-class.): dico ejus pro meritis gratum me et munem fore, Plaut. Merc. prol. 105: munifici munesque viri, Lucil. ap. Non. 23, 15; cf.: munem significare ... officiosum: unde e contrario immunis dicitur, qui nullo fungitur officio, Paul. ex Fest. p. 143 Müll.
No short def.
Headword (normalized):
mūnis
Headword (normalized/stripped):
munis
Intro Text:
mūnis, e, adj. cf. munus, ready to be of service or to oblige, obliging (ante-class.): dico ejus pro meritis gratum me et munem fore, Plaut. Merc. prol. 105: munifici munesque viri, Lucil. ap. Non. 23, 15; cf.: munem significare ... officiosum: unde e contrario immunis dicitur, qui nullo fungitur officio, Paul. ex Fest. p. 143 Müll.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n30008
No citations.
{
"content": "mūnis, e, adj. cf. munus, ready to be of service or to oblige, obliging (ante-class.): dico ejus pro meritis gratum me et munem fore, Plaut. Merc. prol. 105: munifici munesque viri, Lucil. ap. Non. 23, 15; cf.: munem significare ... officiosum: unde e contrario immunis dicitur, qui nullo fungitur officio, Paul. ex Fest. p. 143 Müll.\n",
"key": "munis",
"type": "main"
}