Scaife ATLAS

Back to dictionaries

Lewis and Short Latin Dictionary

Morrenas
mors
morsĭcātim
morsĭcātĭo
morsĭco
morsĭuncŭla
morsum
morsus
morsus
Morta
mortālis
mortālĭtas
mortālĭter
mortārĭŏlum
mortārĭum
mortĭcīnus
mortĭfer
mortĭfĭcātĭo
mortĭfĭco
mortĭfĭcus
mortĭgĕna
View word page
mortālis
mortālis, e, adj. mors, subject to death, liable to die, mortal (class.). Lit.: quid in iis mortale et caducum, quid divinum aeternumque sit, Cic. Leg. 1, 23, 61: animal, id. N. D. 3, 13, 32.— Transf. Human, mortal: mucro, of human workmanship, Verg. A. 12, 740: condicio vitae, Cic. Phil. 14, 12, 33: opera, Liv. 1, 2: acta, Ov. Tr. 1, 2, 97: mortalin' decuit violari vulnere divum? from the hand of a mortal, Verg. A. 12, 797: haud tibi vultus Mortalis, id. ib. 1, 328: nec mortale sonans, like a human voice, id. ib. 6, 50: si mortalis idem nemo sciat, Juv. 13, 76.—Comp.: aliquid ipso homine mortalius, more perishable, Plin. 36, 15, 24, § 110.—Hence, subst.: mortālis, is, comm., a man, mortal, human being (in sing. mostly ante-class.): lepidus ecastor mortalis est Strabax, Plaut. Truc. 5, 57: edepol, mortalis malos, id. Bacch. 2, 3, 59; id. Truc. 2, 1, 36; id. Aul. 2, 4, 40: ego, quantum mortalis deum possum, te ac tua vestigia sequar, Liv. 3, 17, 6.—Usually pīur.: mortales, like the Gr. θνητοί, mortals, men, mankind: quod ad immortales attinet haec: deinceps quod ad mortales attinet, videamus, Varr. L. L. 5, § 75 Müll.: est locus Hesperiam quam mortales perhibebant, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 23 Vahl.); cf.: omnes mortales sese laudarier optant, id. ap. Aug. de Trin. 13, 6 (Ann. v. 551 Vahl.): omnes mortales hunc aiebant Calliclem vivere, etc., Plaut. Trin. 1, 2, 175: diu magnum inter mortales certamen fuit, etc., Sall. C. 1, 5: omnes mortales omnium generum, aetatum, ordinum, Cic. Pis. 40, 96: defendo multos mortales, id. Div. in Caecil. 25: plus debuisse fortunae, quam solus omnium mortalium in potestate habuit (Alexander), Curt. 10, 5, 35.—mortālĭa, ĭum, n., human affairs, Verg. A. 1, 462; Tac. A. 14, 54.— Temporary, transient (opp. immortalis, imperishable, eternal; v. immortalis): neque me vero paenitet, mortales inimicitias, sempiternas amicitias habere, Cic. Rab. Post. 12, 32; Liv. 34, 6.— Hence, adv.: mortālĭter, mortally, in the manner of mortals (eccl. Lat.): mortaliter vivere, Aug. Enchir. 64.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
mortālis
Headword (normalized):
mortālis
Headword (normalized/stripped):
mortalis
IDX:
29756
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n29733
Key:
mortalis

Data

{'content': "mortālis, e, adj. mors, subject to death, liable to die, mortal (class.). Lit.: quid in iis mortale et caducum, quid divinum aeternumque sit, Cic. Leg. 1, 23, 61: animal, id. N. D. 3, 13, 32.— Transf. Human, mortal: mucro, of human workmanship, Verg. A. 12, 740: condicio vitae, Cic. Phil. 14, 12, 33: opera, Liv. 1, 2: acta, Ov. Tr. 1, 2, 97: mortalin' decuit violari vulnere divum? from the hand of a mortal, Verg. A. 12, 797: haud tibi vultus Mortalis, id. ib. 1, 328: nec mortale sonans, like a human voice, id. ib. 6, 50: si mortalis idem nemo sciat, Juv. 13, 76.—Comp.: aliquid ipso homine mortalius, more perishable, Plin. 36, 15, 24, § 110.—Hence, subst.: mortālis, is, comm., a man, mortal, human being (in sing. mostly ante-class.): lepidus ecastor mortalis est Strabax, Plaut. Truc. 5, 57: edepol, mortalis malos, id. Bacch. 2, 3, 59; id. Truc. 2, 1, 36; id. Aul. 2, 4, 40: ego, quantum mortalis deum possum, te ac tua vestigia sequar, Liv. 3, 17, 6.—Usually pīur.: mortales, like the Gr. θνητοί, mortals, men, mankind: quod ad immortales attinet haec: deinceps quod ad mortales attinet, videamus, Varr. L. L. 5, § 75 Müll.: est locus Hesperiam quam mortales perhibebant, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 23 Vahl.); cf.: omnes mortales sese laudarier optant, id. ap. Aug. de Trin. 13, 6 (Ann. v. 551 Vahl.): omnes mortales hunc aiebant Calliclem vivere, etc., Plaut. Trin. 1, 2, 175: diu magnum inter mortales certamen fuit, etc., Sall. C. 1, 5: omnes mortales omnium generum, aetatum, ordinum, Cic. Pis. 40, 96: defendo multos mortales, id. Div. in Caecil. 25: plus debuisse fortunae, quam solus omnium mortalium in potestate habuit (Alexander), Curt. 10, 5, 35.—mortālĭa, ĭum, n., human affairs, Verg. A. 1, 462; Tac. A. 14, 54.— Temporary, transient (opp. immortalis, imperishable, eternal; v. immortalis): neque me vero paenitet, mortales inimicitias, sempiternas amicitias habere, Cic. Rab. Post. 12, 32; Liv. 34, 6.— Hence, adv.: mortālĭter, mortally, in the manner of mortals (eccl. Lat.): mortaliter vivere, Aug. Enchir. 64.\n", 'key': 'mortalis', 'type': 'main'}