morbōsus
morbōsus, a, um, adj. morbus, sickly, ailing, diseased. In gen. (only anteand post-class.): morbosum hominem morbo aliquo affectum, Paul. ex Fest. p. 139 Müll.: servus, Cato, R. R. 2: pecus, Varr. R. R. 2, 1, 21: equus, Labeo ap. Gell. 4, 2, 5; cf. ib. § 12.— In partic., diseased with lewdness, consumed by unnatural passion, Cat. 57, 6: morbosior omnibus cinaedis, Auct. Priap. 47; sick with longing or desire: in aves, Petr. 46.