mĭtella
mĭtella, ae, f. dim. mitra, a headband, a kind of turban. Lit.: nobiles adulescentes Neapoli cum mitellā saepe vidimus, Cic. Rab. Post. 10, 26 (dub.): copa Syrisca caput Graia redimita mitella, Verg. Cop. 1: mitellā textili contecto capite, App. M. 7, p. 147: mitellis et crocotis et carbasinis et bombycinis injecti, id. ib. 8, p. 214, 5.— Transf., a bandage for the arm, Cels. 8, 10, 3.