Scaife ATLAS

Back to dictionaries

Lewis and Short Latin Dictionary

mĭsĕrĕvīvĭum
mĭsĕrĭa
mĭsĕrĭcordĭa
mĭsĕrĭcordĭter
mĭsĕrĭcors
mĭsĕrĭmōnĭum (
mĭsĕrĭter
mĭsĕrĭtūdo
mĭsĕrĭtus and
mĭsĕro
mĭsĕror
mĭsertor
mĭsĕrŭlus
misisŭla
missa
missārĭum
mĭssĭbĭlia
missīcĭus or
missĭcŭlo
missĭlis
missĭo
View word page
mĭsĕror
mĭsĕror, ātus, 1, v. dep. (act. collat. form, v misero) [miser]. To lament, bewail, deplore: miseratur is, qui conqueritur aliena incommoda: miseretur is, qui miserum sublevat, Paul. ex Fest. p. 123 Müll. (class.): quis illaec est mulier, quae ipsa se miseratur? Plaut. Ep. 4, 1, 6: communem condicionem miserari, Cic. Mur. 27, 55: sortemque animo miseratus iniquam, Verg. A. 6, 332.—Of a lamenting speech: eos miserando casum suum confirmat, Sall. J. 23, 2: casum alicujus miseratus, Tac. A. 3, 17: haec copiose miseratus est, Gell. 10, 3, 14.— To have or feel compassion, to pity, compassionate: (Acestes) ab humo miserans attollit amicum, Verg. A. 5, 452; id. G. 2, 499: juvenem animi miserata, pitying in her heart, id. A. 10, 686: hostibus ipsis pallorem miserantibus, Juv. 15, 101.— With gen. (poet.): te conmiserabam magis, quam miserabar mei, Att. ap. Non. 445, 12 (Trag. Rel. v. 355 Rib.): eorum, Min. Fel. Oct. 28: poenae juvenem indignae miseratus, Sil. 11, 381.—* With dat.: servis miseratus, Coripp. Laud. Just. 2, 402.—Hence, mĭsĕrandus, a, um, P. a., lamentable, deplorable, pitiable (class.). Of persons: ut aliis miserandus, aliis irridendus esse videatur, Cic. de Or. 1, 37, 169; Verg. A. 5, 509; 6, 882; Ov. M. 1, 359; 6, 276; 9, 178; 11, 704.— Of things: haec mihi videntur misera atque miseranda, Cic. Cat. 4, 6, 12: manus Priamo, Verg. A. 11, 259: fortuna, Sall. J. 14, 7: miserandum in modum, in a pitiable manner, Cic. Prov. Cons. 3, 5.—* mĭsĕ-ranter, adv., pitifully, pathetically: lacrimose atque miseranter, Gell. 10, 3, 4.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
mĭsĕror
Headword (normalized):
mĭsĕror
Headword (normalized/stripped):
miseror
IDX:
29296
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n29274
Key:
miseror

Data

{'content': 'mĭsĕror, ātus, 1, v. dep. (act. collat. form, v misero) [miser]. To lament, bewail, deplore: miseratur is, qui conqueritur aliena incommoda: miseretur is, qui miserum sublevat, Paul. ex Fest. p. 123 Müll. (class.): quis illaec est mulier, quae ipsa se miseratur? Plaut. Ep. 4, 1, 6: communem condicionem miserari, Cic. Mur. 27, 55: sortemque animo miseratus iniquam, Verg. A. 6, 332.—Of a lamenting speech: eos miserando casum suum confirmat, Sall. J. 23, 2: casum alicujus miseratus, Tac. A. 3, 17: haec copiose miseratus est, Gell. 10, 3, 14.— To have or feel compassion, to pity, compassionate: (Acestes) ab humo miserans attollit amicum, Verg. A. 5, 452; id. G. 2, 499: juvenem animi miserata, pitying in her heart, id. A. 10, 686: hostibus ipsis pallorem miserantibus, Juv. 15, 101.— With gen. (poet.): te conmiserabam magis, quam miserabar mei, Att. ap. Non. 445, 12 (Trag. Rel. v. 355 Rib.): eorum, Min. Fel. Oct. 28: poenae juvenem indignae miseratus, Sil. 11, 381.—* With dat.: servis miseratus, Coripp. Laud. Just. 2, 402.—Hence, mĭsĕrandus, a, um, P. a., lamentable, deplorable, pitiable (class.). Of persons: ut aliis miserandus, aliis irridendus esse videatur, Cic. de Or. 1, 37, 169; Verg. A. 5, 509; 6, 882; Ov. M. 1, 359; 6, 276; 9, 178; 11, 704.— Of things: haec mihi videntur misera atque miseranda, Cic. Cat. 4, 6, 12: manus Priamo, Verg. A. 11, 259: fortuna, Sall. J. 14, 7: miserandum in modum, in a pitiable manner, Cic. Prov. Cons. 3, 5.—* mĭsĕ-ranter, adv., pitifully, pathetically: lacrimose atque miseranter, Gell. 10, 3, 4.\n', 'key': 'miseror', 'type': 'main'}