View word page
mĭno
mĭno, āvi, ātum, 1, v. a. and n., collat. form of minor (ante-class., acc. to Prisc. p. 799, but v. Lachm. ad Lucr. 6, 563.—From the application of the words minari and minae to the threatening cries of cattledrivers is doubtless derived the old rustic signif., also generally adopted in the postclass. per. into the literary lang.), to drive animals: asinos et equum minantes baculis exigunt, App. M. 3, p. 141: asinum, id. ib. 8, p. 216: me ut suam juvencam, Aus. Epigr. 67, 3: gregem ad interiora deserti, Vulg. Exod. 3, 1: per omnem mundum (so, vaccam), Schol. Juv. 6, 526: agasones equos agentes, id est minantes, Paul. ex Fest. s. v. agasones, p. 25 Müll.—Pass. transf.: cum a validis ventis minentur (naves), Vulg. Jac. 3, 4; id. Nah. 2, 7.—Of men: eos a tribunali, Vulg. Act. 18, 16.—Hence the Ital. menare; Fl. mener.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
mĭno
Headword (normalized):
mĭno
Headword (normalized/stripped):
mino
Intro Text:
mĭno, āvi, ātum, 1, v. a. and n., collat. form of minor (ante-class., acc. to Prisc. p. 799, but v. Lachm. ad Lucr. 6, 563.—From the application of the words minari and minae to the threatening cries of cattledrivers is doubtless derived the old rustic signif., also generally adopted in the postclass. per. into the literary lang.), to drive animals: asinos et equum minantes baculis exigunt, App. M. 3, p. 141: asinum, id. ib. 8, p. 216: me ut suam juvencam, Aus. Epigr. 67, 3: gregem ad interiora deserti, Vulg. Exod. 3, 1: per omnem mundum (so, vaccam), Schol. Juv. 6, 526: agasones equos agentes, id est minantes, Paul. ex Fest. s. v. agasones, p. 25 Müll.—Pass. transf.: cum a validis ventis minentur (naves), Vulg. Jac. 3, 4; id. Nah. 2, 7.—Of men: eos a tribunali, Vulg. Act. 18, 16.—Hence the Ital. menare; Fl. mener.
IDX:
29186
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n29164
Key:
mino

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "mĭno, āvi, ātum, 1, v. a. and n., collat. form of minor (ante-class., acc. to Prisc. p. 799, but v. Lachm. ad Lucr. 6, 563.—From the application of the words minari and minae to the threatening cries of cattledrivers is doubtless derived the old rustic signif., also generally adopted in the postclass. per. into the literary lang.), to drive animals: asinos et equum minantes baculis exigunt, App. M. 3, p. 141: asinum, id. ib. 8, p. 216: me ut suam juvencam, Aus. Epigr. 67, 3: gregem ad interiora deserti, Vulg. Exod. 3, 1: per omnem mundum (so, vaccam), Schol. Juv. 6, 526: agasones equos agentes, id est minantes, Paul. ex Fest. s. v. agasones, p. 25 Müll.—Pass. transf.: cum a validis ventis minentur (naves), Vulg. Jac. 3, 4; id. Nah. 2, 7.—Of men: eos a tribunali, Vulg. Act. 18, 16.—Hence the Ital. menare; Fl. mener.\n",
  "key": "mino",
  "type": "main"
}