mĭnātĭo
mĭnātĭo, ōnis, f. 1. minor, a threatening, threat, menace, as an action (rare but class.): quae illaec est minatio? Plaut. Capt. 4, 2, 19: minationes, Cic. de Or. 2, 71, 288: imperiosis minationibus confutare, Tullius Tiro ap. Gell. 6 ($3), 3, 13 Hertz.
No short def.
Headword (normalized):
mĭnātĭo
Headword (normalized/stripped):
minatio
Intro Text:
mĭnātĭo, ōnis, f. 1. minor, a threatening, threat, menace, as an action (rare but class.): quae illaec est minatio? Plaut. Capt. 4, 2, 19: minationes, Cic. de Or. 2, 71, 288: imperiosis minationibus confutare, Tullius Tiro ap. Gell. 6 ($3), 3, 13 Hertz.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n29112
No citations.
{
"content": "mĭnātĭo, ōnis, f. 1. minor, a threatening, threat, menace, as an action (rare but class.): quae illaec est minatio? Plaut. Capt. 4, 2, 19: minationes, Cic. de Or. 2, 71, 288: imperiosis minationibus confutare, Tullius Tiro ap. Gell. 6 ($3), 3, 13 Hertz.\n",
"key": "minatio",
"type": "main"
}