View word page
Manlĭus
Manlĭus, a, name of a Roman gens. So esp. M. Manlius Capitolinus, who saved the Capitol in the Gallic war, but afterwards, suspected of aspiring to royal power, was thrown from the Tarpeian Rock, Liv. 5, 47, 4 sq.; 6, 11 sq.; Cic. Rep. 2, 27, 49; id. Phil. 1, 13, 32; 2, 44, 113 et saep.— L. Manlius Torquatus, a dictator, and his son, T. Manlius Torquatus, a consul, each of whom, for his severity, was surnamed Imperiosus, Liv. 7, 3 sq.; 8, 7, 1; Cic. Off. 3, 31, 112; cf. id. Fin. 2, 19, 60 et saep.—Hence, Man-lĭus, a, um, adj., of or belonging to a Manlius, Manlian: gens, Cic. Phil. 1, 13, 32; Liv. 6, 20, 15.— Manlĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Manlius, Manlian: supplicium, Liv. 6, 20.—Transf. (from L. Manlius Torquatus, v. supra), severe: vide, ne ista sint manliana vestra, aut majora etiam, si imperes quod facere non possim (preceded by ut nimis imperiosi philosophi sit), Cic. Fin. 2, 32, 105; cf. Liv. 8, 7 fin.— Subst.: Manlĭānum, i, n., a villa belonging to Q. Cicero, Cic. Q. Fr. 3, 1, 1.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
Manlĭus
Headword (normalized):
manlĭus
Headword (normalized/stripped):
manlius
Intro Text:
Manlĭus, a, name of a Roman gens. So esp. M. Manlius Capitolinus, who saved the Capitol in the Gallic war, but afterwards, suspected of aspiring to royal power, was thrown from the Tarpeian Rock, Liv. 5, 47, 4 sq.; 6, 11 sq.; Cic. Rep. 2, 27, 49; id. Phil. 1, 13, 32; 2, 44, 113 et saep.— L. Manlius Torquatus, a dictator, and his son, T. Manlius Torquatus, a consul, each of whom, for his severity, was surnamed Imperiosus, Liv. 7, 3 sq.; 8, 7, 1; Cic. Off. 3, 31, 112; cf. id. Fin. 2, 19, 60 et saep.—Hence, Man-lĭus, a, um, adj., of or belonging to a Manlius, Manlian: gens, Cic. Phil. 1, 13, 32; Liv. 6, 20, 15.— Manlĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Manlius, Manlian: supplicium, Liv. 6, 20.—Transf. (from L. Manlius Torquatus, v. supra), severe: vide, ne ista sint manliana vestra, aut majora etiam, si imperes quod facere non possim (preceded by ut nimis imperiosi philosophi sit), Cic. Fin. 2, 32, 105; cf. Liv. 8, 7 fin.— Subst.: Manlĭānum, i, n., a villa belonging to Q. Cicero, Cic. Q. Fr. 3, 1, 1.
IDX:
27917
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n27899
Key:
Manlius

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "Manlĭus, a, name of a Roman gens.  So esp. M. Manlius Capitolinus, who saved the Capitol in the Gallic war, but afterwards, suspected of aspiring to royal power, was thrown from the Tarpeian Rock, Liv. 5, 47, 4 sq.; 6, 11 sq.; Cic. Rep. 2, 27, 49; id. Phil. 1, 13, 32; 2, 44, 113 et saep.— L. Manlius Torquatus, a dictator, and his son, T. Manlius Torquatus, a consul, each of whom, for his severity, was surnamed Imperiosus, Liv. 7, 3 sq.; 8, 7, 1; Cic. Off. 3, 31, 112; cf. id. Fin. 2, 19, 60 et saep.—Hence,  Man-lĭus, a, um, adj., of or belonging to a Manlius, Manlian: gens, Cic. Phil. 1, 13, 32; Liv. 6, 20, 15.— Manlĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Manlius, Manlian: supplicium, Liv. 6, 20.—Transf. (from L. Manlius Torquatus, v. supra), severe: vide, ne ista sint manliana vestra, aut majora etiam, si imperes quod facere non possim (preceded by ut nimis imperiosi philosophi sit), Cic. Fin. 2, 32, 105; cf. Liv. 8, 7 fin.— Subst.: Manlĭānum, i, n., a villa belonging to Q. Cicero, Cic. Q. Fr. 3, 1, 1.\n",
  "key": "Manlius",
  "type": "main"
}