mandūcātĭo
            
          
          mandūcātĭo, ōnis, f. 1. manduco, a chewing (eccl. Lat.), Aug. Tract. in Joann. 27.
          {
  "content": "mandūcātĭo, ōnis, f. 1. manduco, a chewing (eccl. Lat.), Aug. Tract. in Joann. 27.\n",
  "key": "manducatio",
  "type": "main"
}