mandūcātĭo
mandūcātĭo, ōnis, f. 1. manduco, a chewing (eccl. Lat.), Aug. Tract. in Joann. 27.
{
"content": "mandūcātĭo, ōnis, f. 1. manduco, a chewing (eccl. Lat.), Aug. Tract. in Joann. 27.\n",
"key": "manducatio",
"type": "main"
}