View word page
mălĕvŏlus (
mălĕvŏlus (mălĭv-), a, um, adj. male-volo, ill-disposed towards any one, disaffected, envious, spiteful, malevolent. Adj. with dat., or in with acc. (class.): si omnibus est malevolus, Cic. Fam. 2, 17, 7: Cato in me turpiter fuit malevolus, id. Att. 7, 2, 7.—Transf., of things: sermones, Cic. Fam. 3, 10, 10.— Substt. Mă-lĕvŏlus, i, m., an ill-disposed person, a foe, an enemy: omnium malevolorum, iniquorum, invidiosorum animos frangerem, Cic. Balb. 25, 56: et invidi et malevoli et lividi, id. Tusc. 4, 12, 28.— Mălĕvŏla, ae, f., a female enemy, foe: mea inimica et malevola, Plaut. Poen. 1, 2, 181.—Hence, mălĕvŏlē, adv., malevolently (late Lat.), Aug. in Psa. 68, Serm. 27.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
mălĕvŏlus (
Headword (normalized):
mălĕvŏlus (
Headword (normalized/stripped):
malevolus (
Intro Text:
mălĕvŏlus (mălĭv-), a, um, adj. male-volo, ill-disposed towards any one, disaffected, envious, spiteful, malevolent. Adj. with dat., or in with acc. (class.): si omnibus est malevolus, Cic. Fam. 2, 17, 7: Cato in me turpiter fuit malevolus, id. Att. 7, 2, 7.—Transf., of things: sermones, Cic. Fam. 3, 10, 10.— Substt. Mă-lĕvŏlus, i, m., an ill-disposed person, a foe, an enemy: omnium malevolorum, iniquorum, invidiosorum animos frangerem, Cic. Balb. 25, 56: et invidi et malevoli et lividi, id. Tusc. 4, 12, 28.— Mălĕvŏla, ae, f., a female enemy, foe: mea inimica et malevola, Plaut. Poen. 1, 2, 181.—Hence, mălĕvŏlē, adv., malevolently (late Lat.), Aug. in Psa. 68, Serm. 27.
IDX:
27742
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n27724
Key:
malevolus

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "mălĕvŏlus (mălĭv-), a, um, adj. male-volo, ill-disposed towards any one, disaffected, envious, spiteful, malevolent.  Adj. with dat., or in with acc. (class.): si omnibus est malevolus, Cic. Fam. 2, 17, 7: Cato in me turpiter fuit malevolus, id. Att. 7, 2, 7.—Transf., of things: sermones, Cic. Fam. 3, 10, 10.— Substt.  Mă-lĕvŏlus, i, m., an ill-disposed person, a foe, an enemy: omnium malevolorum, iniquorum, invidiosorum animos frangerem, Cic. Balb. 25, 56: et invidi et malevoli et lividi, id. Tusc. 4, 12, 28.— Mălĕvŏla, ae, f., a female enemy, foe: mea inimica et malevola, Plaut. Poen. 1, 2, 181.—Hence, mălĕvŏlē, adv., malevolently (late Lat.), Aug. in Psa. 68, Serm. 27.\n",
  "key": "malevolus",
  "type": "main"
}