mălĕfăcĭo (or separately
            
          
          mălĕfăcĭo (or separately, mălĕ fă-cio), fēci, factum, 3, v. n. male-facio, to do evil, harm, mischief to any one, to injure: alicui, Plaut. Mil. 2, 2, 11: neque tu verbis solves umquam, quod mi re male feceris, Ter. Ad. 2, 1, 10: tibi, Vulg. 1 Reg. 26, 21.—With contra: malefacere omnia contra aliquem, Vulg. Jer. 38, 9.—Hence, mălĕfactum (or separately, mălĕ factum; sync., malfactum, Plaut. Trin. 1, 2, 185; v. Ritschl, Opusc. 2, p. 720 sq.), i, n., an evil deed, injury: benefacta male locata malefacta arbitror, Enn. ap. Cic. Off. 2, 18, 62 (Trag. v. 429 Vahl.): augere, Cic. Inv. 2, 36, 108.
          
         
        No short def.
        
        
          
            Headword:
            mălĕfăcĭo (or separately
           
          
            Headword (normalized):
            mălĕfăcĭo (or separately
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            malefacio (or separately
           
          
            Intro Text:
            mălĕfăcĭo (or separately, mălĕ fă-cio), fēci, factum, 3, v. n. male-facio, to do evil, harm, mischief to any one, to injure: alicui, Plaut. Mil. 2, 2, 11: neque tu verbis solves umquam, quod mi re male feceris, Ter. Ad. 2, 1, 10: tibi, Vulg. 1 Reg. 26, 21.—With contra: malefacere omnia contra aliquem, Vulg. Jer. 38, 9.—Hence, mălĕfactum (or separately, mălĕ factum; sync., malfactum, Plaut. Trin. 1, 2, 185; v. Ritschl, Opusc. 2, p. 720 sq.), i, n., an evil deed, injury: benefacta male locata malefacta arbitror, Enn. ap. Cic. Off. 2, 18, 62 (Trag. v. 429 Vahl.): augere, Cic. Inv. 2, 36, 108.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n27707
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "mălĕfăcĭo (or separately, mălĕ fă-cio), fēci, factum, 3, v. n. male-facio, to do evil, harm, mischief to any one, to injure: alicui, Plaut. Mil. 2, 2, 11: neque tu verbis solves umquam, quod mi re male feceris, Ter. Ad. 2, 1, 10: tibi, Vulg. 1 Reg. 26, 21.—With contra: malefacere omnia contra aliquem, Vulg. Jer. 38, 9.—Hence, mălĕfactum (or separately, mălĕ factum; sync., malfactum, Plaut. Trin. 1, 2, 185; v. Ritschl, Opusc. 2, p. 720 sq.), i, n., an evil deed, injury: benefacta male locata malefacta arbitror, Enn. ap. Cic. Off. 2, 18, 62 (Trag. v. 429 Vahl.): augere, Cic. Inv. 2, 36, 108.\n",
  "key": "malefacio",
  "type": "main"
}