View word page
mălĕdīco (or separately
mălĕdīco (or separately, mălĕ dīco; rarely in reverse order: qui bonis dicunt male, Plaut. Bacch. 1, 2, 10; cf. id. Trin. 4, 2, 79), xi. ctum, 3, v. n. and a. [male-dico], to speak ill of, to abuse, revile, slander, asperse; constr. absol., or with a dat. (so class.) or acc. (post-Aug.). Absol.: aliud est maledicere, aliud accusare, Cic. Cael. 3, 6.— With dat.: optimo viro maledicere, Cic. Deiot. 10, 28: turpissime alicui, id. N. D. 1, 33, 93: petulanter alicui, id. Cael. 3, 8: utrique, Hor. S. 2, 3, 140: Christo, Plin. Ep. 10, 97, 5; Sen. Contr. 1, 4, 1.—Impers. pass.: indignis si maledicitur, maledictum id esse dico, Plaut. Curc. 4, 2, 27; Ter. Hec. 4, 2, 14. — With acc.: si me amas, maledic illam, Petr. 96; v. id. 74.— Esp., to curse, utter a curse upon (eccl. Lat.): populo huic, Vulg. Num. 22, 6 al.—Hence, mălĕdī-cens, entis, P. a., evil - speaking, foulmouthed, abusive, scurrilous (syn. maledi cus): maledicentes homines, Plaut. Merc. 2, 3, 75.—Comp.: maledicentior, Plaut. Merc. 1, 2, 31.—Sup.: in maledicentissimā civitate, Cic. Fl. 3, 7: carmina, Suet. Caes. 23; Nep. Alc. 11, 1.— mălĕdictus, a, um, P. a., accursed (post-class. for exsecrabilis): maledicte parricida, Spart. Get. 3, 3: maledictus es inter omnia animantia, Vulg. Gen. 3, 14: omnes incesti, Mos. et Rom. Leg. Coll. 6, 7 praef.—Hence, as subst.: mălĕ-dictum, i, n., a foul or abusive word. In gen. (class.): maledicta in aliquem dicere, Cic. Q. Fr. 2, 3, 2: in vitam alicujus conicere, id. Planc. 12, 31: maledictis figere aliquem, id. N. D. 1, 34, 93: maledicta in aliquem conferre, id. Att. 11, 8, 2: quod crimen (i. e. majestatis) non solum facto, sed et verbis impiis ac maledictis maxime exacerbatur, Paul. Sent. 5, 29, 1.— In partic., a curse, imprecation: esse in maledictis jam antiquis strigem, convenit, Plin. 11, 39, 95, § 232: scribere maledicta, Vulg. Num. 5, 23.— Transf., a cursed thing: Christus factus pro nobis maledictum, Vulg. Gal. 3, 13: maledictum non erit amplius, id. Apoc. 22, 3.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
mălĕdīco (or separately
Headword (normalized):
mălĕdīco (or separately
Headword (normalized/stripped):
maledico (or separately
Intro Text:
mălĕdīco (or separately, mălĕ dīco; rarely in reverse order: qui bonis dicunt male, Plaut. Bacch. 1, 2, 10; cf. id. Trin. 4, 2, 79), xi. ctum, 3, v. n. and a. [male-dico], to speak ill of, to abuse, revile, slander, asperse; constr. absol., or with a dat. (so class.) or acc. (post-Aug.). Absol.: aliud est maledicere, aliud accusare, Cic. Cael. 3, 6.— With dat.: optimo viro maledicere, Cic. Deiot. 10, 28: turpissime alicui, id. N. D. 1, 33, 93: petulanter alicui, id. Cael. 3, 8: utrique, Hor. S. 2, 3, 140: Christo, Plin. Ep. 10, 97, 5; Sen. Contr. 1, 4, 1.—Impers. pass.: indignis si maledicitur, maledictum id esse dico, Plaut. Curc. 4, 2, 27; Ter. Hec. 4, 2, 14. — With acc.: si me amas, maledic illam, Petr. 96; v. id. 74.— Esp., to curse, utter a curse upon (eccl. Lat.): populo huic, Vulg. Num. 22, 6 al.—Hence, mălĕdī-cens, entis, P. a., evil - speaking, foulmouthed, abusive, scurrilous (syn. maledi cus): maledicentes homines, Plaut. Merc. 2, 3, 75.—Comp.: maledicentior, Plaut. Merc. 1, 2, 31.—Sup.: in maledicentissimā civitate, Cic. Fl. 3, 7: carmina, Suet. Caes. 23; Nep. Alc. 11, 1.— mălĕdictus, a, um, P. a., accursed (post-class. for exsecrabilis): maledicte parricida, Spart. Get. 3, 3: maledictus es inter omnia animantia, Vulg. Gen. 3, 14: omnes incesti, Mos. et Rom. Leg. Coll. 6, 7 praef.—Hence, as subst.: mălĕ-dictum, i, n., a foul or abusive word. In gen. (class.): maledicta in aliquem dicere, Cic. Q. Fr. 2, 3, 2: in vitam alicujus conicere, id. Planc. 12, 31: maledictis figere aliquem, id. N. D. 1, 34, 93: maledicta in aliquem conferre, id. Att. 11, 8, 2: quod crimen (i. e. majestatis) non solum facto, sed et verbis impiis ac maledictis maxime exacerbatur, Paul. Sent. 5, 29, 1.— In partic., a curse, imprecation: esse in maledictis jam antiquis strigem, convenit, Plin. 11, 39, 95, § 232: scribere maledicta, Vulg. Num. 5, 23.— Transf., a cursed thing: Christus factus pro nobis maledictum, Vulg. Gal. 3, 13: maledictum non erit amplius, id. Apoc. 22, 3.
IDX:
27717
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n27699
Key:
maledico

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "mălĕdīco (or separately, mălĕ dīco; rarely in reverse order: qui bonis dicunt male, Plaut. Bacch. 1, 2, 10; cf. id. Trin. 4, 2, 79), xi. ctum, 3, v. n. and a. [male-dico], to speak ill of, to abuse, revile, slander, asperse; constr. absol., or with a dat. (so class.) or acc. (post-Aug.).  Absol.: aliud est maledicere, aliud accusare, Cic. Cael. 3, 6.— With dat.: optimo viro maledicere, Cic. Deiot. 10, 28: turpissime alicui, id. N. D. 1, 33, 93: petulanter alicui, id. Cael. 3, 8: utrique, Hor. S. 2, 3, 140: Christo, Plin. Ep. 10, 97, 5; Sen. Contr. 1, 4, 1.—Impers. pass.: indignis si maledicitur, maledictum id esse dico, Plaut. Curc. 4, 2, 27; Ter. Hec. 4, 2, 14. — With acc.: si me amas, maledic illam, Petr. 96; v. id. 74.— Esp., to curse, utter a curse upon (eccl. Lat.): populo huic, Vulg. Num. 22, 6 al.—Hence,  mălĕdī-cens, entis, P. a., evil - speaking, foulmouthed,  abusive, scurrilous (syn. maledi cus): maledicentes homines, Plaut. Merc. 2, 3, 75.—Comp.: maledicentior, Plaut. Merc. 1, 2, 31.—Sup.: in maledicentissimā civitate, Cic. Fl. 3, 7: carmina, Suet. Caes. 23; Nep. Alc. 11, 1.— mălĕdictus, a, um, P. a., accursed (post-class. for exsecrabilis): maledicte parricida, Spart. Get. 3, 3: maledictus es inter omnia animantia, Vulg. Gen. 3, 14: omnes incesti, Mos. et Rom. Leg. Coll. 6, 7 praef.—Hence, as subst.: mălĕ-dictum, i, n., a foul or abusive word.  In gen. (class.): maledicta in aliquem dicere, Cic. Q. Fr. 2, 3, 2: in vitam alicujus conicere, id. Planc. 12, 31: maledictis figere aliquem, id. N. D. 1, 34, 93: maledicta in aliquem conferre, id. Att. 11, 8, 2: quod crimen (i. e. majestatis) non solum facto, sed et verbis impiis ac maledictis maxime exacerbatur, Paul. Sent. 5, 29, 1.— In partic., a curse, imprecation: esse in maledictis jam antiquis strigem, convenit, Plin. 11, 39, 95, § 232: scribere maledicta, Vulg. Num. 5, 23.— Transf., a cursed thing: Christus factus pro nobis maledictum, Vulg. Gal. 3, 13: maledictum non erit amplius, id. Apoc. 22, 3.\n",
  "key": "maledico",
  "type": "main"
}