lūsus
            
          
          lūsus, ūs, m. ludo, a playing, play, game (not in Cic.).  Lit.: virgineis exercent lusibus undas Naides, Ov. M. 14, 556: aleae, Suet. Calig. 41: calculorum, Plin. Ep. 7, 24: nec me offenderit lusus in pueris, Quint. 1, 3, 10; cf. id. 1, 1, 20: eburneas litterarum formas in lusum offerre, id. 1, 1, 26: ediscere inter lusum, id. 1, 1, 36: in lusu duodecim scriptorum, id. 11, 2, 38: regnum lusu sortiri, i. e. by throwing dice, Tac. A. 13, 15: solent quidam et cogere ad lusum, Dig. 11, 5, 2. — Transf.  Play, sport, game (that is done by way of amusement): fas est et carmine remitti, non dico continuo ac longo, sed hoc arguto et brevi. Lusus vocantur, Plin. Ep. 7, 9, 10: Trojae lusum exhibuit, Suet. Claud. 21.— Sportive dalliance, toying: sunt apti lusibus anni, Ov. Am. 2, 3, 13; Prop. 1, 10, 9.— Jest, fun, mockery: dant de se respondentibus venustissimos lusus, i. e. make themselves ridiculous, Quint. 5, 13, 46: lusum ludere aliquem, Gell. 18, 13, 4.
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            lūsus
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            lusus
           
          
            Intro Text:
            lūsus, ūs, m. ludo, a playing, play, game (not in Cic.).  Lit.: virgineis exercent lusibus undas Naides, Ov. M. 14, 556: aleae, Suet. Calig. 41: calculorum, Plin. Ep. 7, 24: nec me offenderit lusus in pueris, Quint. 1, 3, 10; cf. id. 1, 1, 20: eburneas litterarum formas in lusum offerre, id. 1, 1, 26: ediscere inter lusum, id. 1, 1, 36: in lusu duodecim scriptorum, id. 11, 2, 38: regnum lusu sortiri, i. e. by throwing dice, Tac. A. 13, 15: solent quidam et cogere ad lusum, Dig. 11, 5, 2. — Transf.  Play, sport, game (that is done by way of amusement): fas est et carmine remitti, non dico continuo ac longo, sed hoc arguto et brevi. Lusus vocantur, Plin. Ep. 7, 9, 10: Trojae lusum exhibuit, Suet. Claud. 21.— Sportive dalliance, toying: sunt apti lusibus anni, Ov. Am. 2, 3, 13; Prop. 1, 10, 9.— Jest, fun, mockery: dant de se respondentibus venustissimos lusus, i. e. make themselves ridiculous, Quint. 5, 13, 46: lusum ludere aliquem, Gell. 18, 13, 4.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n27278
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "lūsus, ūs, m. ludo, a playing, play, game (not in Cic.).  Lit.: virgineis exercent lusibus undas Naides, Ov. M. 14, 556: aleae, Suet. Calig. 41: calculorum, Plin. Ep. 7, 24: nec me offenderit lusus in pueris, Quint. 1, 3, 10; cf. id. 1, 1, 20: eburneas litterarum formas in lusum offerre, id. 1, 1, 26: ediscere inter lusum, id. 1, 1, 36: in lusu duodecim scriptorum, id. 11, 2, 38: regnum lusu sortiri, i. e. by throwing dice, Tac. A. 13, 15: solent quidam et cogere ad lusum, Dig. 11, 5, 2. — Transf.  Play, sport, game (that is done by way of amusement): fas est et carmine remitti, non dico continuo ac longo, sed hoc arguto et brevi. Lusus vocantur, Plin. Ep. 7, 9, 10: Trojae lusum exhibuit, Suet. Claud. 21.— Sportive dalliance, toying: sunt apti lusibus anni, Ov. Am. 2, 3, 13; Prop. 1, 10, 9.— Jest, fun, mockery: dant de se respondentibus venustissimos lusus, i. e. make themselves ridiculous, Quint. 5, 13, 46: lusum ludere aliquem, Gell. 18, 13, 4.\n",
  "key": "lusus2",
  "type": "main"
}