an-nuntĭo (better
an-nuntĭo (better adn-), not an-nuncĭo (adn-), āre, v. a., to announce, make known, relate, proclaim (post-Aug. and mostly eccl.; very freq. in Vulg.). With acc. and inf.: adnuntiavere exanimatum illum, Plin. 7, 52, 53, § 174.— With quod: adnuntiavit ei, quod occidisset Saül sacerdotes, Vulg. 1 Reg. 22, 21.— With ut and subj.: gentibus adnuntiabam, ut paenitentiam agerent, Vulg. Act. 26, 20; 17, 30.— With acc.: adnuntiabo veritatem tuam, I will declare, Vulg. Psa. 88, 2: adnuntia regnum Dei, preach, ib. Luc. 9, 60: qui Evangelium adnuntiant, ib. 1 Cor. 9, 14: adnuntiantes Dominum Jesum, ib. Act. 11, 21; so, sic adnuntiabat, App. M. 8 init.— With acc. and dat.: bona regi adnuntiant, Vulg. 2 Par. 18, 12; ib. Isa. 42, 9; ib. Joan. 4, 25.— With de: adnuntiantes ei de puteo, Vulg. Gen. 26, 32; ib. Job, 36, 33; ib. Joan. 16, 25; ib. Rom. 15, 21.
ShortDef
No short def.
Debugging
Headword:
an-nuntĭo (better
Headword (normalized):
an-nuntĭo (better
Headword (normalized/stripped):
an-nuntio (better
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n2695
Data
{'content': 'an-nuntĭo (better adn-), not an-nuncĭo (adn-), āre, v. a., to announce, make known, relate, proclaim (post-Aug. and mostly eccl.; very freq. in Vulg.). With acc. and inf.: adnuntiavere exanimatum illum, Plin. 7, 52, 53, § 174.— With quod: adnuntiavit ei, quod occidisset Saül sacerdotes, Vulg. 1 Reg. 22, 21.— With ut and subj.: gentibus adnuntiabam, ut paenitentiam agerent, Vulg. Act. 26, 20; 17, 30.— With acc.: adnuntiabo veritatem tuam, I will declare, Vulg. Psa. 88, 2: adnuntia regnum Dei, preach, ib. Luc. 9, 60: qui Evangelium adnuntiant, ib. 1 Cor. 9, 14: adnuntiantes Dominum Jesum, ib. Act. 11, 21; so, sic adnuntiabat, App. M. 8 init.— With acc. and dat.: bona regi adnuntiant, Vulg. 2 Par. 18, 12; ib. Isa. 42, 9; ib. Joan. 4, 25.— With de: adnuntiantes ei de puteo, Vulg. Gen. 26, 32; ib. Job, 36, 33; ib. Joan. 16, 25; ib. Rom. 15, 21.\n', 'key': 'annuntio', 'type': 'main'}