lŏcŭlus
lŏcŭlus, i, m. dim. locus, a little place. In gen.: in cella est paulum nimis loculi lubrici, Plaut. Mil. 3, 2, 38.— In partic. A coffin: equites in loculis asservati, Plin. 7, 16, 16, § 75; Vulg. Luc. 7, 14: hunc (pollicem regis in dextro pede) cremari cum reliquo corpore non potuisse tradunt, conditumque loculo in templo, Plin. 7, 2, 2, § 20.— A bier, Fulg. Planc. Exposit. Serm. p. 558 Merc.— A compartment, manger, stall: loculi vel marmore vel lapide vel ligno facti distinguendi sunt, ut singula jumenta hordeum suum ex integro nullo praeripiente consumant, Veg. Vet. 1, 56, 4.— In plur.: loculi, a small receptacle with compartments, a coffer or casket for keeping all sorts of things in: gestit enim nummum in loculos demittere, Hor. Ep. 2, 1, 175; id. S. 1, 3, 17: gramina continuo loculis depromit eburnis, Ov. F. 6, 749: hos de flavā loculos implere monetā, Mart. 14, 12: in quibus (loculis) erant claves vinariae cellae, Plin. 14, 13, 14, § 89.— Hence, stimulorum loculi, applied to a bad slave, qs. you receptacle for goads (with which slaves were chastised), Plaut. Cas. 2, 8, 11; v. stimulus.— Esp., a purse, pocket: e peculiaribus loculis suis, out of his own pocket, Suet. Galb. 12: laevo suspensi loculos tabulamque lacerto, Hor. S. 1, 6, 74; id. Ep. 1, 1, 56: neque enim loculis comitantibus itur ad casum tabulae, Juv. 1, 89; 10, 46 al.
No short def.
Headword (normalized):
lŏcŭlus
Headword (normalized/stripped):
loculus
Intro Text:
lŏcŭlus, i, m. dim. locus, a little place. In gen.: in cella est paulum nimis loculi lubrici, Plaut. Mil. 3, 2, 38.— In partic. A coffin: equites in loculis asservati, Plin. 7, 16, 16, § 75; Vulg. Luc. 7, 14: hunc (pollicem regis in dextro pede) cremari cum reliquo corpore non potuisse tradunt, conditumque loculo in templo, Plin. 7, 2, 2, § 20.— A bier, Fulg. Planc. Exposit. Serm. p. 558 Merc.— A compartment, manger, stall: loculi vel marmore vel lapide vel ligno facti distinguendi sunt, ut singula jumenta hordeum suum ex integro nullo praeripiente consumant, Veg. Vet. 1, 56, 4.— In plur.: loculi, a small receptacle with compartments, a coffer or casket for keeping all sorts of things in: gestit enim nummum in loculos demittere, Hor. Ep. 2, 1, 175; id. S. 1, 3, 17: gramina continuo loculis depromit eburnis, Ov. F. 6, 749: hos de flavā loculos implere monetā, Mart. 14, 12: in quibus (loculis) erant claves vinariae cellae, Plin. 14, 13, 14, § 89.— Hence, stimulorum loculi, applied to a bad slave, qs. you receptacle for goads (with which slaves were chastised), Plaut. Cas. 2, 8, 11; v. stimulus.— Esp., a purse, pocket: e peculiaribus loculis suis, out of his own pocket, Suet. Galb. 12: laevo suspensi loculos tabulamque lacerto, Hor. S. 1, 6, 74; id. Ep. 1, 1, 56: neque enim loculis comitantibus itur ad casum tabulae, Juv. 1, 89; 10, 46 al.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n26897
No citations.
{
"content": "lŏcŭlus, i, m. dim. locus, a little place. In gen.: in cella est paulum nimis loculi lubrici, Plaut. Mil. 3, 2, 38.— In partic. A coffin: equites in loculis asservati, Plin. 7, 16, 16, § 75; Vulg. Luc. 7, 14: hunc (pollicem regis in dextro pede) cremari cum reliquo corpore non potuisse tradunt, conditumque loculo in templo, Plin. 7, 2, 2, § 20.— A bier, Fulg. Planc. Exposit. Serm. p. 558 Merc.— A compartment, manger, stall: loculi vel marmore vel lapide vel ligno facti distinguendi sunt, ut singula jumenta hordeum suum ex integro nullo praeripiente consumant, Veg. Vet. 1, 56, 4.— In plur.: loculi, a small receptacle with compartments, a coffer or casket for keeping all sorts of things in: gestit enim nummum in loculos demittere, Hor. Ep. 2, 1, 175; id. S. 1, 3, 17: gramina continuo loculis depromit eburnis, Ov. F. 6, 749: hos de flavā loculos implere monetā, Mart. 14, 12: in quibus (loculis) erant claves vinariae cellae, Plin. 14, 13, 14, § 89.— Hence, stimulorum loculi, applied to a bad slave, qs. you receptacle for goads (with which slaves were chastised), Plaut. Cas. 2, 8, 11; v. stimulus.— Esp., a purse, pocket: e peculiaribus loculis suis, out of his own pocket, Suet. Galb. 12: laevo suspensi loculos tabulamque lacerto, Hor. S. 1, 6, 74; id. Ep. 1, 1, 56: neque enim loculis comitantibus itur ad casum tabulae, Juv. 1, 89; 10, 46 al.\n",
"key": "loculus",
"type": "main"
}