View word page
lītĭgo
lītĭgo, āvi, ātum, 1, v. n. litem ago, to dispute, quarrel, strive. In gen.: qua de re litigatis inter vos? Plaut. Rud. 4, 4, 16: Hirtium cum Quinctio acerrime litigasse, Cic. Att. 13, 37, 2; Juv. 6, 35.—Prov.: litigare cum ventis, to give one's self useless trouble: cum ventis litigo, Petr. 83; cf.: miraris, quererisque, litigasque, Mart. 11, 35, 3.— In partic., to sue at law, litigate, Cic. Fam. 9, 25, 3; id. Cael. 11, 27; Juv. 7, 141: effectum est ut per concepta verba, id est, per formulas litigaremus, Gai. Inst. 4, 30.—Impers. pass.: litigatur, there is a lawsuit, Gell. 14, 2, 14.—Hence, subst.: lītĭgans, antis, m., a quarrelsome person, a disputant, litigant. In a suit at law, Plin. 19, 1, 6, § 24.— In some other way, Gell. 2, 12, 6.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
lītĭgo
Headword (normalized):
lītĭgo
Headword (normalized/stripped):
litigo
Intro Text:
lītĭgo, āvi, ātum, 1, v. n. litem ago, to dispute, quarrel, strive. In gen.: qua de re litigatis inter vos? Plaut. Rud. 4, 4, 16: Hirtium cum Quinctio acerrime litigasse, Cic. Att. 13, 37, 2; Juv. 6, 35.—Prov.: litigare cum ventis, to give one's self useless trouble: cum ventis litigo, Petr. 83; cf.: miraris, quererisque, litigasque, Mart. 11, 35, 3.— In partic., to sue at law, litigate, Cic. Fam. 9, 25, 3; id. Cael. 11, 27; Juv. 7, 141: effectum est ut per concepta verba, id est, per formulas litigaremus, Gai. Inst. 4, 30.—Impers. pass.: litigatur, there is a lawsuit, Gell. 14, 2, 14.—Hence, subst.: lītĭgans, antis, m., a quarrelsome person, a disputant, litigant. In a suit at law, Plin. 19, 1, 6, § 24.— In some other way, Gell. 2, 12, 6.
IDX:
26841
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n26823
Key:
litigo

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "lītĭgo, āvi, ātum, 1, v. n. litem ago, to dispute, quarrel, strive.  In gen.: qua de re litigatis inter vos? Plaut. Rud. 4, 4, 16: Hirtium cum Quinctio acerrime litigasse, Cic. Att. 13, 37, 2; Juv. 6, 35.—Prov.: litigare cum ventis, to give one's self useless trouble: cum ventis litigo, Petr. 83; cf.: miraris, quererisque, litigasque, Mart. 11, 35, 3.— In partic., to sue at law, litigate, Cic. Fam. 9, 25, 3; id. Cael. 11, 27; Juv. 7, 141: effectum est ut per concepta verba, id est, per formulas litigaremus, Gai.  Inst. 4, 30.—Impers. pass.: litigatur, there is a lawsuit, Gell. 14, 2, 14.—Hence, subst.: lītĭgans, antis, m., a quarrelsome person, a disputant, litigant.  In a suit at law, Plin. 19, 1, 6, § 24.— In some other way, Gell. 2, 12, 6.\n",
  "key": "litigo",
  "type": "main"
}