līnĕāmentum (
līnĕāmentum (līnĭā-), i, n. linea, a line or stroke made with a pen, with chalk, etc., a mark, line. Lit.: in geometria lineamenta formae, etc., lines, Cic. de Or. 1, 41, 187: lineamentum, longitudinem latitudine carentem, id. Ac. 2, 36, 116. — Transf. A feature, lineament: quae conformatio lineamentorum, Cic. N. D. 1, 18, 47: lineamenta hospitae, Cic. Verr. 2, 2, 36, § 89: lineamenta oris effingere, id. Div. 1, 13, 23: habitum oris lineamentaque intueri, Liv. 21, 4: corporis, id. 26, 41.— In plur., of the works of artists, designs, drawings, delineations: adumbratorum deorum lineamenta, Cic. N. D. 1, 27, 75: operum lineamenta, Cic. Verr. 2, 4, 44, § 98.— Trop., a feature, lineament: animi lineamenta sunt pulchriora quam corporis, Cic. Fin. 3, 22, 75: numerus quasi quandam palaestram et extrema lineamenta orationi attulit, id. Or. 56, 186: Catonis lineamentis nihil nisi eorum pigmentorum, quae inventa nondum erant, florem et colorem defuisse, sketches, outlines, id. Brut. 87, 298.
No short def.
Headword (normalized):
līnĕāmentum (
Headword (normalized/stripped):
lineamentum (
Intro Text:
līnĕāmentum (līnĭā-), i, n. linea, a line or stroke made with a pen, with chalk, etc., a mark, line. Lit.: in geometria lineamenta formae, etc., lines, Cic. de Or. 1, 41, 187: lineamentum, longitudinem latitudine carentem, id. Ac. 2, 36, 116. — Transf. A feature, lineament: quae conformatio lineamentorum, Cic. N. D. 1, 18, 47: lineamenta hospitae, Cic. Verr. 2, 2, 36, § 89: lineamenta oris effingere, id. Div. 1, 13, 23: habitum oris lineamentaque intueri, Liv. 21, 4: corporis, id. 26, 41.— In plur., of the works of artists, designs, drawings, delineations: adumbratorum deorum lineamenta, Cic. N. D. 1, 27, 75: operum lineamenta, Cic. Verr. 2, 4, 44, § 98.— Trop., a feature, lineament: animi lineamenta sunt pulchriora quam corporis, Cic. Fin. 3, 22, 75: numerus quasi quandam palaestram et extrema lineamenta orationi attulit, id. Or. 56, 186: Catonis lineamentis nihil nisi eorum pigmentorum, quae inventa nondum erant, florem et colorem defuisse, sketches, outlines, id. Brut. 87, 298.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n26682
No citations.
{
"content": "līnĕāmentum (līnĭā-), i, n. linea, a line or stroke made with a pen, with chalk, etc., a mark, line. Lit.: in geometria lineamenta formae, etc., lines, Cic. de Or. 1, 41, 187: lineamentum, longitudinem latitudine carentem, id. Ac. 2, 36, 116. — Transf. A feature, lineament: quae conformatio lineamentorum, Cic. N. D. 1, 18, 47: lineamenta hospitae, Cic. Verr. 2, 2, 36, § 89: lineamenta oris effingere, id. Div. 1, 13, 23: habitum oris lineamentaque intueri, Liv. 21, 4: corporis, id. 26, 41.— In plur., of the works of artists, designs, drawings, delineations: adumbratorum deorum lineamenta, Cic. N. D. 1, 27, 75: operum lineamenta, Cic. Verr. 2, 4, 44, § 98.— Trop., a feature, lineament: animi lineamenta sunt pulchriora quam corporis, Cic. Fin. 3, 22, 75: numerus quasi quandam palaestram et extrema lineamenta orationi attulit, id. Or. 56, 186: Catonis lineamentis nihil nisi eorum pigmentorum, quae inventa nondum erant, florem et colorem defuisse, sketches, outlines, id. Brut. 87, 298.\n",
"key": "lineamentum",
"type": "main"
}