līmus
            
          
          līmus, i, m. root lib-; Gr. λείβω, to pour; cf. Lat. lino; Gr. λίμνη, λιμήν, slime, mud, mire.  Lit.: atque omnis mundi quasi limus in imum Confluxit gravis et subsedit funditus ut faex, Lucr. 5, 496: luta et limum aggerebant, Cic. Fragm. ap. Non. 212, 16: frumenti acervos sedisse illitos limo, Liv. 2, 5: profundo limo cum ipsis equis hausti sunt, id. 31, 27: amnis abundans Exit et obducto late tenet omnia limo, Verg. G. 1, 116: amnes Felicem trahunt limum, id. ib. 2, 188: limo Turbata aqua, Hor. S. 1, 1, 59: veteri craterae limus adhaesit, id. ib. 2, 4, 80.— Transf.  Excrement in the intestines, Pall. 3, 31.— Dirt, mire: limumque inducere monstrat, Ov. F. 3, 759.— Trop., filth, pollution, etc.: pectora sic mihi sunt limo vitiata malorum, Ov. P. 4, 2, 17.
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            līmus
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            limus
           
          
            Intro Text:
            līmus, i, m. root lib-; Gr. λείβω, to pour; cf. Lat. lino; Gr. λίμνη, λιμήν, slime, mud, mire.  Lit.: atque omnis mundi quasi limus in imum Confluxit gravis et subsedit funditus ut faex, Lucr. 5, 496: luta et limum aggerebant, Cic. Fragm. ap. Non. 212, 16: frumenti acervos sedisse illitos limo, Liv. 2, 5: profundo limo cum ipsis equis hausti sunt, id. 31, 27: amnis abundans Exit et obducto late tenet omnia limo, Verg. G. 1, 116: amnes Felicem trahunt limum, id. ib. 2, 188: limo Turbata aqua, Hor. S. 1, 1, 59: veteri craterae limus adhaesit, id. ib. 2, 4, 80.— Transf.  Excrement in the intestines, Pall. 3, 31.— Dirt, mire: limumque inducere monstrat, Ov. F. 3, 759.— Trop., filth, pollution, etc.: pectora sic mihi sunt limo vitiata malorum, Ov. P. 4, 2, 17.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n26669
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "līmus, i, m. root lib-; Gr. λείβω, to pour; cf. Lat. lino; Gr. λίμνη, λιμήν, slime, mud, mire.  Lit.: atque omnis mundi quasi limus in imum Confluxit gravis et subsedit funditus ut faex, Lucr. 5, 496: luta et limum aggerebant, Cic. Fragm. ap. Non. 212, 16: frumenti acervos sedisse illitos limo, Liv. 2, 5: profundo limo cum ipsis equis hausti sunt, id. 31, 27: amnis abundans Exit et obducto late tenet omnia limo, Verg. G. 1, 116: amnes Felicem trahunt limum, id. ib. 2, 188: limo Turbata aqua, Hor. S. 1, 1, 59: veteri craterae limus adhaesit, id. ib. 2, 4, 80.— Transf.  Excrement in the intestines, Pall. 3, 31.— Dirt, mire: limumque inducere monstrat, Ov. F. 3, 759.— Trop., filth, pollution, etc.: pectora sic mihi sunt limo vitiata malorum, Ov. P. 4, 2, 17.\n",
  "key": "limus2",
  "type": "main"
}