View word page
lībertus
lībertus, a, um, adj. = liberatus, from libero, made free, set free, only as subst., one made free, a freedman, an emancipated person (so called in reference to the manumitter; cf. libertinus, II., and on the several classes of freedmen, v. Sanders ad Just. Inst. 1, 5, 3). Lit. līber-tus, i, m.: tibi servire mavelim Multo, quam alii libertus esse, Plaut. Mil. 4, 8, 47: nec mihi quidem libertus ullus est, id. Curc. 4, 3, 15: feci, e servo ut esses libertus mihi, Ter. And. 1, 1, 10: libertus Cossinii, Cic. Fam. 13, 23: Ciceronis libertus Tiro, Quint. 10, 7, 31: Claudii Caesaris libertus, id. 6, 3, 81: servos nostros libertos suos fecisset, Cic. Mil. 33, 90; Suet. Claud. 27; Cic. Fam. 13, 21, 2; id. Sest. 35, 76: patrono in libertum manus injectio sit, Quint. 7, 7, 9; cf. id. 11, 1, 66.— In fem.: lī-berta, ae (dat. and abl. libertis, Tac. A. 12, 53; Plin. Ep. 10, 4, 2), a freedwoman: jam libertā auctus es? Plaut. Pers. 4, 3, 15: tua, id. ib. 4, 8, 7: mea, id. Ep. 3, 4, 29: matris meae liberta, Suet. Claud. 40: Anto niae liberta, id. Vesp. 3: si neque ipsa patrona neque liberta capite deminuta sit, Gai. Inst. 3, § 51: libertis libertabusque meis, Dig. 50, 16, 105; so esp. freq. in inscriptions: LIBERTIS LIBERTABVSQVE POSTERISQVE EORVM, etc., Inscr. Orell. 3006; 3026 sq.— Transf., in gen., a freedman, without reference to the manumitter; for the usual libertinus (only in late Lat.): de libertis et eorum liberis, Cod. Just. 6, 7 (for which: de libertinis, Just. Inst. 1, 5; Cod. Just. 10, 56).

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
lībertus
Headword (normalized):
lībertus
Headword (normalized/stripped):
libertus
Intro Text:
lībertus, a, um, adj. = liberatus, from libero, made free, set free, only as subst., one made free, a freedman, an emancipated person (so called in reference to the manumitter; cf. libertinus, II., and on the several classes of freedmen, v. Sanders ad Just. Inst. 1, 5, 3). Lit. līber-tus, i, m.: tibi servire mavelim Multo, quam alii libertus esse, Plaut. Mil. 4, 8, 47: nec mihi quidem libertus ullus est, id. Curc. 4, 3, 15: feci, e servo ut esses libertus mihi, Ter. And. 1, 1, 10: libertus Cossinii, Cic. Fam. 13, 23: Ciceronis libertus Tiro, Quint. 10, 7, 31: Claudii Caesaris libertus, id. 6, 3, 81: servos nostros libertos suos fecisset, Cic. Mil. 33, 90; Suet. Claud. 27; Cic. Fam. 13, 21, 2; id. Sest. 35, 76: patrono in libertum manus injectio sit, Quint. 7, 7, 9; cf. id. 11, 1, 66.— In fem.: lī-berta, ae (dat. and abl. libertis, Tac. A. 12, 53; Plin. Ep. 10, 4, 2), a freedwoman: jam libertā auctus es? Plaut. Pers. 4, 3, 15: tua, id. ib. 4, 8, 7: mea, id. Ep. 3, 4, 29: matris meae liberta, Suet. Claud. 40: Anto niae liberta, id. Vesp. 3: si neque ipsa patrona neque liberta capite deminuta sit, Gai. Inst. 3, § 51: libertis libertabusque meis, Dig. 50, 16, 105; so esp. freq. in inscriptions: LIBERTIS LIBERTABVSQVE POSTERISQVE EORVM, etc., Inscr. Orell. 3006; 3026 sq.— Transf., in gen., a freedman, without reference to the manumitter; for the usual libertinus (only in late Lat.): de libertis et eorum liberis, Cod. Just. 6, 7 (for which: de libertinis, Just. Inst. 1, 5; Cod. Just. 10, 56).
IDX:
26505
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n26487
Key:
libertus

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "lībertus, a, um, adj. = liberatus, from libero, made free, set free, only as subst., one made free, a freedman, an emancipated person (so called in reference to the manumitter; cf. libertinus, II., and on the several classes of freedmen, v. Sanders ad Just. Inst. 1, 5, 3).  Lit.  līber-tus, i, m.: tibi servire mavelim Multo, quam alii libertus esse, Plaut. Mil. 4, 8, 47: nec mihi quidem libertus ullus est, id. Curc. 4, 3, 15: feci, e servo ut esses libertus mihi, Ter. And. 1, 1, 10: libertus Cossinii, Cic. Fam. 13, 23: Ciceronis libertus Tiro, Quint. 10, 7, 31: Claudii Caesaris libertus, id. 6, 3, 81: servos nostros libertos suos fecisset, Cic. Mil. 33, 90; Suet. Claud. 27; Cic. Fam. 13, 21, 2; id. Sest. 35, 76: patrono  in libertum manus injectio sit, Quint. 7, 7, 9; cf. id. 11, 1, 66.— In fem.: lī-berta, ae (dat. and abl. libertis, Tac. A. 12, 53; Plin. Ep. 10, 4, 2), a freedwoman: jam libertā auctus es? Plaut. Pers. 4, 3, 15: tua, id. ib. 4, 8, 7: mea, id. Ep. 3, 4, 29: matris meae liberta, Suet. Claud. 40: Anto niae liberta, id. Vesp. 3: si neque ipsa patrona neque liberta capite deminuta sit, Gai. Inst. 3, § 51: libertis libertabusque meis, Dig. 50, 16, 105; so esp. freq. in inscriptions: LIBERTIS LIBERTABVSQVE POSTERISQVE EORVM, etc., Inscr. Orell. 3006; 3026 sq.— Transf., in gen., a freedman, without reference to the manumitter; for the usual libertinus (only in late Lat.): de libertis et eorum liberis, Cod. Just. 6, 7 (for which: de libertinis, Just. Inst. 1, 5; Cod. Just. 10, 56).\n",
  "key": "libertus",
  "type": "main"
}