Scaife ATLAS

Back to dictionaries

Lewis and Short Latin Dictionary

largē
Largĭānus
largĭfĭcus
largĭflŭus
largĭlŏquus
largīmentum
largĭo
largĭor
largĭtas
largĭter
largītĭo
largītĭōnālis
largītor
largītor
largĭtūdo
largĭtus
largītus
largĭuscŭlus
largus
Largus
lārĭdum
View word page
largītĭo
largītĭo, ōnis, f. largior, a giving freely, a granting, bestowing, dispensing, distributing, imparting. Lit. In gen. (class.): largitio, quae fit ex re familiari, fontem ipsum benignitatis exhaurit, Cic. Off. 2, 15, 52: largitione redemit militum voluntates, Caes. B. C. 1, 39 fin.: his pauca ad spem largitionis addidit, id. ib. 2, 28: maximas largitiones fecit, id. ib. 3, 31: largitio et communicatio civitatis, a granting, Cic. Balb. 13, 31: aequitatis, a distributing, dispensing, id. Mur. 20, 41.—Prov.: largitio fundum non habet, there is no end of giving, Cic. Off. 2, 15, 55; v. fundus.— In partic., in a bad sense. Bribery, corruption, esp. to obtain a public office: liberalitatem ac benignitatem ab ambitu atque largitione sejungere, Cic. de Or. 2, 25, 55: tribum turpi largitione corrumpere, id. Planc. 15, 37: tribus largitione devinctas habere, id. ib.: perniciosa, id. Mur. 37, 80: profusissima, Suet. Caes. 13: nullum largitionis genus omisit, id. ib. 26.—* Profusion, prodigality: nullius rei, minime beneficiorum, honesta largitio est, Sen. Ben. 1, 2, 1.— Meton., concr., largitiones, the imperial treasury, public chest, or imperial fund for presents and distributions, Eutr. 8, 13; Cod. Just. 7, 62, 21; both sacrae (for public or state purposes) and privatae (for personal outlay), id. 10, 23, 2; Cod. Th. 12, 6, 13.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
largītĭo
Headword (normalized):
largītĭo
Headword (normalized/stripped):
largitio
IDX:
25911
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n25893
Key:
largitio

Data

{'content': 'largītĭo, ōnis, f. largior, a giving freely, a granting, bestowing, dispensing, distributing, imparting. Lit. In gen. (class.): largitio, quae fit ex re familiari, fontem ipsum benignitatis exhaurit, Cic. Off. 2, 15, 52: largitione redemit militum voluntates, Caes. B. C. 1, 39 fin.: his pauca ad spem largitionis addidit, id. ib. 2, 28: maximas largitiones fecit, id. ib. 3, 31: largitio et communicatio civitatis, a granting, Cic. Balb. 13, 31: aequitatis, a distributing, dispensing, id. Mur. 20, 41.—Prov.: largitio fundum non habet, there is no end of giving, Cic. Off. 2, 15, 55; v. fundus.— In partic., in a bad sense. Bribery, corruption, esp. to obtain a public office: liberalitatem ac benignitatem ab ambitu atque largitione sejungere, Cic. de Or. 2, 25, 55: tribum turpi largitione corrumpere, id. Planc. 15, 37: tribus largitione devinctas habere, id. ib.: perniciosa, id. Mur. 37, 80: profusissima, Suet. Caes. 13: nullum largitionis genus omisit, id. ib. 26.—* Profusion, prodigality: nullius rei, minime beneficiorum, honesta largitio est, Sen. Ben. 1, 2, 1.— Meton., concr., largitiones, the imperial treasury, public chest, or imperial fund for presents and distributions, Eutr. 8, 13; Cod. Just. 7, 62, 21; both sacrae (for public or state purposes) and privatae (for personal outlay), id. 10, 23, 2; Cod. Th. 12, 6, 13.\n', 'key': 'largitio', 'type': 'main'}