Scaife ATLAS

Back to dictionaries

Lewis and Short Latin Dictionary

anguĭ-mănus
anguĭnĕus
anguīnus
anguĭ-pēs (
anguis (
anguĭ-tĕnens
angŭlāris
angŭlātim
angŭlo
angŭlōsus
angŭlus
angustē
angustĭae
angustĭclāvĭus
angustĭo
angustĭtas
angusto
angustus
ănhēlātĭo
ănhēlātor
ănhēlĭtus
View word page
angŭlus
angŭlus, i, m. cf. ἀγκύλος, crooked, bent, angular, Paul. ex Fest. p. 11 Müll.; v. ango, an angle, a corner. Lit. Math. t. t., an angle: angulus optusus, Lucr. 4, 355: angulus acutus, Plin. 12, 3, 29, § 50: meridianus circulus horizonta rectis angulis secat, Sen. Q. N. 5, 17; so, ad pares angulos ad terram ferri, at right angles, perpendicularly, Cic. Tusc. 1, 17, 40: Hoc ubi suffugit sensum simul angulus omnis, Lucr. 4, 360: figura, quae nihil habet incisum angulis, nihil anfractibus, Cic. N. D. 2, 18.— A corner: hujus lateris alter angulus qui est ad Cantium, Caes. B. G. 5, 13: extremus, the extreme point, corner, Ov. M. 13, 884; Hor. S. 2, 6, 8; Plin. 37, 10, 66, § 178: arcae anguli, Vulg. Exod. 25, 12: quattuor anguli pallii, ib. Deut. 22, 12: hic factus est in caput anguli, the corner-stone, ib. Matt. 21, 42: anguli oculorum, the corners of the eyes, Cels. 6, 6, 31; Plin. 24, 14, 77, § 126: anguli parietum, the angles of walls, id. 2, 82, 84, § 197; so, murorum, Vulg. 2 Par. 26, 13: in angulis platearum, ib. Matt. 6, 5: quattuor anguli terrae, the four quarters of the earth, ib. Apoc. 7, 1.— Transf. A retired, unfrequented place, a nook, corner, lurking-place: in angulum abire, * Ter. Ad. 5, 2, 10: nemo non modo Romae, sed nec ullo in angulo totius Italiae oppressus aere alieno fuit, quem etc., Cic. Cat. 2, 4 fin.: ille terrarum mihi praeter omnes Angulus ridet, Hor. C. 2, 6, 14: angulus hic mundi nunc me accipit, Prop. 5, 9, 65: gratus puellae risus ab angulo, Hor. C. 1, 9, 22; Vell. 2, 102, 3.—Contemptuously, of the schools or places of private discussion, in contrast with public, practical life: quibus ego, ut de his rebus in angulis consumendi otii causā disserant, cum concessero, etc., Cic. de Or. 1, 13, 57: earum ipsarum rerum, quas isti in angulis personant, reapse, non oratione perfectio, id. Rep. 1, 2; Lact. 3, 16.—On the contr. without contempt, in Seneca, Ep. 95.—So also, detractingly, of a little country-seat, in opp. to the city: quod Angulus iste feret piper, that hole, said by the discontented steward, Hor. Ep. 1, 14, 23 (so without detraction: recessus, Juv. 3, 230).—* Trop.: me ex hoc, ut ita dicam, campo aequitatis ad istas verborum angustias et ad omnes litterarum angulos revocas, into every strait, embarrassment (the figure is taken from a contest or game, in which one strives to get his antagonist into a corner), Cic. Caecin. 29.— A projection of the sea into the land, a bay, gulf: Gallicus, Cato ap. Charis. p. 185 P.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
angŭlus
Headword (normalized):
angŭlus
Headword (normalized/stripped):
angulus
IDX:
2581
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n2581
Key:
angulus

Data

{'content': 'angŭlus, i, m. cf. ἀγκύλος, crooked, bent, angular, Paul. ex Fest. p. 11 Müll.; v. ango, an angle, a corner. Lit. Math. t. t., an angle: angulus optusus, Lucr. 4, 355: angulus acutus, Plin. 12, 3, 29, § 50: meridianus circulus horizonta rectis angulis secat, Sen. Q. N. 5, 17; so, ad pares angulos ad terram ferri, at right angles, perpendicularly, Cic. Tusc. 1, 17, 40: Hoc ubi suffugit sensum simul angulus omnis, Lucr. 4, 360: figura, quae nihil habet incisum angulis, nihil anfractibus, Cic. N. D. 2, 18.— A corner: hujus lateris alter angulus qui est ad Cantium, Caes. B. G. 5, 13: extremus, the extreme point, corner, Ov. M. 13, 884; Hor. S. 2, 6, 8; Plin. 37, 10, 66, § 178: arcae anguli, Vulg. Exod. 25, 12: quattuor anguli pallii, ib. Deut. 22, 12: hic factus est in caput anguli, the corner-stone, ib. Matt. 21, 42: anguli oculorum, the corners of the eyes, Cels. 6, 6, 31; Plin. 24, 14, 77, § 126: anguli parietum, the angles of walls, id. 2, 82, 84, § 197; so, murorum, Vulg. 2 Par. 26, 13: in angulis platearum, ib. Matt. 6, 5: quattuor anguli terrae, the four quarters of the earth, ib. Apoc. 7, 1.— Transf. A retired, unfrequented place, a nook, corner, lurking-place: in angulum abire, * Ter. Ad. 5, 2, 10: nemo non modo Romae, sed nec ullo in angulo totius Italiae oppressus aere alieno fuit, quem etc., Cic. Cat. 2, 4 fin.: ille terrarum mihi praeter omnes Angulus ridet, Hor. C. 2, 6, 14: angulus hic mundi nunc me accipit, Prop. 5, 9, 65: gratus puellae risus ab angulo, Hor. C. 1, 9, 22; Vell. 2, 102, 3.—Contemptuously, of the schools or places of private discussion, in contrast with public, practical life: quibus ego, ut de his rebus in angulis consumendi otii causā disserant, cum concessero, etc., Cic. de Or. 1, 13, 57: earum ipsarum rerum, quas isti in angulis personant, reapse, non oratione perfectio, id. Rep. 1, 2; Lact. 3, 16.—On the contr. without contempt, in Seneca, Ep. 95.—So also, detractingly, of a little country-seat, in opp. to the city: quod Angulus iste feret piper, that hole, said by the discontented steward, Hor. Ep. 1, 14, 23 (so without detraction: recessus, Juv. 3, 230).—* Trop.: me ex hoc, ut ita dicam, campo aequitatis ad istas verborum angustias et ad omnes litterarum angulos revocas, into every strait, embarrassment (the figure is taken from a contest or game, in which one strives to get his antagonist into a corner), Cic. Caecin. 29.— A projection of the sea into the land, a bay, gulf: Gallicus, Cato ap. Charis. p. 185 P.\n', 'key': 'angulus', 'type': 'main'}