Scaife ATLAS

Back to dictionaries

Lewis and Short Latin Dictionary

lăcŭturris
Lăcўdes
Lăcўdon
lāda or
lādănum or
Lādas
Lādon
Laeāna
Laeca
laecasin
laedo
Laelaps
Laelĭus
laena
Laenas
laeŏtŏmus
Lāërtes
Lāërtius
laesĭo
Laestrȳgon (
laesūra
View word page
laedo
laedo, si, sum, 3, v. a. perh. for lavido, root lu-; cf.: luo, solvo, and Germ. los-, to hurt by striking, wound, injure, damage (syn.: saucio, vulnero). Lit.: lora laedunt bracchia, Plaut. Truc. 4, 3, 9: lembus ille mihi laedit latus, id. Bacch. 2, 3, 47: tua laesuro subtrahe colla, Ov. R. Am. 90: frondes laedit hiems, id. F. 6, 150: teneros laedunt prima juga juvencos, id. H. 4, 21; cf.: thymum laeditur imbribus, Plin. 21, 10, 31, § 56: aliquem vulnere, Ov. M. 4, 601: quid me dente captas laedere? Phaedr. 4, 8, 6: ferro retunso Semina, Verg. G. 2, 301: salsā laedit rubigine ferrum, id. ib. 2, 220: servum aliqua parte corporis, Gai Inst. 3, 219.—Poet.: collum, i. e. to hang one's self, Hor. C. 3, 27, 60: laesus nube dies, i. e. darkened, Luc. 5, 456.— Trop., to trouble, annoy, vex, injure, offend, afflict, grieve, hurt: dicto, facto, Plaut. Capt. 2, 2, 53: injuste neminem laesit, Cic. Mur. 40, 87: non minus nos stultitia illius sublevat, quam laedit improbitas, id. Caecin. 9, 23: aliquem perjurio suo, to attack, id. ib. 10, 28: Pisonem, to rail at, id. de Or. 2, 70, 285: nulli os, to offend no one to his face, Ter. Ad. 5, 4, 10: tua me infortunia laedunt, Hor. A. P. 103: tristi laedere versu scurram, id. S. 2, 1, 21: te a me ludibrio laesum iri, Cic. Fil. ap. Cic. Fam. 5, 1, 1: quae laedunt oculum, demere, Hor. Ep. 1, 2, 38; 1, 17, 8.—Absol.: quia laesit prior, Ter. Eun. prol. 6: nec laedere nec violari, Lucr. 5, 1020.— Esp. Of pledged faith, one's word, agreement, etc., to break, violate, betray: fidem, Cic. Rosc. Am. 38, 111; Caes. B. C. 2, 44: cur tibi junior laesa praeniteat fide, Hor. C. 1, 33, 4: laesi testatur foederis aras, Verg. A. 12, 496: laesae vulnera pacis, Petr. 119.— Of reputation, to harm, injure: famam alicujus gravi opprobrio, Suet. Caes. 49.— Freq. of an offended divinity: quo numine laeso, Verg. A. 1, 8; 2, 183: tu magnorum numen laesura deorum, Hor. Epod. 15, 3: ego laedor, Ov. M. 1, 608: Veneris numina, Tib. 1, 3, 79; 3, 6, 26: superos, Luc. 7, 848.— Of circumstances: res laesae, disaster, misfortune, Sil. 11, 6, 5.—Esp., in the phrase laedere majestatem, to commit treason (late Lat., v. also majestas): laesae majestatis arcessere maritum, Amm. 16, 8, 4: laesae crimina majestatis, id. 19, 12, 1; 21, 12, 19; so, laedere majestatem populi Romani, Sen. Contr. 4, 25, 13.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
laedo
Headword (normalized):
laedo
Headword (normalized/stripped):
laedo
IDX:
25640
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n25623
Key:
laedo

Data

{'content': "laedo, si, sum, 3, v. a. perh. for lavido, root lu-; cf.: luo, solvo, and Germ. los-, to hurt by striking, wound, injure, damage (syn.: saucio, vulnero). Lit.: lora laedunt bracchia, Plaut. Truc. 4, 3, 9: lembus ille mihi laedit latus, id. Bacch. 2, 3, 47: tua laesuro subtrahe colla, Ov. R. Am. 90: frondes laedit hiems, id. F. 6, 150: teneros laedunt prima juga juvencos, id. H. 4, 21; cf.: thymum laeditur imbribus, Plin. 21, 10, 31, § 56: aliquem vulnere, Ov. M. 4, 601: quid me dente captas laedere? Phaedr. 4, 8, 6: ferro retunso Semina, Verg. G. 2, 301: salsā laedit rubigine ferrum, id. ib. 2, 220: servum aliqua parte corporis, Gai Inst. 3, 219.—Poet.: collum, i. e. to hang one's self, Hor. C. 3, 27, 60: laesus nube dies, i. e. darkened, Luc. 5, 456.— Trop., to trouble, annoy, vex, injure, offend, afflict, grieve, hurt: dicto, facto, Plaut. Capt. 2, 2, 53: injuste neminem laesit, Cic. Mur. 40, 87: non minus nos stultitia illius sublevat, quam laedit improbitas, id. Caecin. 9, 23: aliquem perjurio suo, to attack, id. ib. 10, 28: Pisonem, to rail at, id. de Or. 2, 70, 285: nulli os, to offend no one to his face, Ter. Ad. 5, 4, 10: tua me infortunia laedunt, Hor. A. P. 103: tristi laedere versu scurram, id. S. 2, 1, 21: te a me ludibrio laesum iri, Cic. Fil. ap. Cic. Fam. 5, 1, 1: quae laedunt oculum, demere, Hor. Ep. 1, 2, 38; 1, 17, 8.—Absol.: quia laesit prior, Ter. Eun. prol. 6: nec laedere nec violari, Lucr. 5, 1020.— Esp. Of pledged faith, one's word, agreement, etc., to break, violate, betray: fidem, Cic. Rosc. Am. 38, 111; Caes. B. C. 2, 44: cur tibi junior laesa praeniteat fide, Hor. C. 1, 33, 4: laesi testatur foederis aras, Verg. A. 12, 496: laesae vulnera pacis, Petr. 119.— Of reputation, to harm, injure: famam alicujus gravi opprobrio, Suet. Caes. 49.— Freq. of an offended divinity: quo numine laeso, Verg. A. 1, 8; 2, 183: tu magnorum numen laesura deorum, Hor. Epod. 15, 3: ego laedor, Ov. M. 1, 608: Veneris numina, Tib. 1, 3, 79; 3, 6, 26: superos, Luc. 7, 848.— Of circumstances: res laesae, disaster, misfortune, Sil. 11, 6, 5.—Esp., in the phrase laedere majestatem, to commit treason (late Lat., v. also majestas): laesae majestatis arcessere maritum, Amm. 16, 8, 4: laesae crimina majestatis, id. 19, 12, 1; 21, 12, 19; so, laedere majestatem populi Romani, Sen. Contr. 4, 25, 13.\n", 'key': 'laedo', 'type': 'main'}