Scaife ATLAS

Back to dictionaries

Lewis and Short Latin Dictionary

lābes
lăbĭa or
Lăbīci (
lābĭdus
Lăbĭēnus
lābĭlis
lābīna
lăbĭo
lăbĭōsus
lăbĭum
lăbo
lābor
lăbor (old form
lăbōrātĭo
lăbōrātus
lăbōrātus
Lăbōrĭae
lăbōrĭfer
Lăbōrīnus campus
lăbōrĭōsē
lăbōrĭōsus
View word page
lăbo
lăbo, āvi, ātum, 1, v. n. from the same root as 1. labor, to totter, be ready to fall, begin to sink, to give way, be loosened (syn.: vacillo, titubo, nato). Lit.: labat, labuntur saxa, caementae cadunt, Enn. ap. Non. 196, 3 (Trag. v. 142 Vahl.): signum labat, Cic. Verr. 2, 4, 43, 95: si ex ictu ... labant dentes, Cels. 7, 12, 1: labat ariete crebro Janua, Verg. A. 2, 492: labant curvae naves, roll, Ov. M. 2, 163: pressaeque labant sub gurgite turres, id. ib. 1, 290: (turris) qua summa labantis Juncturas tabulata dabant, Verg. A. 2, 463: littera labat, written with a trembling hand, Ov. H. 10, 140: labare sermone, to stutter, speak indistinctly, Plin. 14, 22, 28, § 146: si labat oculus et hac atque illac movetur, is unsteady, Cels. 7, 7, 14: tarda trementi genua labant, sink, Verg. A. 5, 432; so, pedes, Ov. F. 6, 676: vincla labant, are loosed, id. A. A. 2, 85.—Poet., of dying persons: inde labant populi, fall, sink, Luc. 6, 93; cf.: omnia tum vero vitaï claustra lababant, Lucr. 6, 1153.—With Gr. acc.: egressi labant vestigia prima, Verg. A. 10, 283 Forbig. (Rib. egressisque).— Trop. To waver, to be unstable, undecided, to hesitate (in opinion, resolution, etc.): si res labat, Itidem amici collabascunt, Plaut. Stich. 4, 1, 16; cf.: scito, labare meum consilium illud, quod satis jam fixum videbatur, Cic. Att. 8, 14, 2: labamus mutamusque sententiam, id. Tusc. 1, 32, 78: cum ei labare M. Antonius videretur, id. Phil. 6, 4, 10: animumque labantem inpulit, Verg. A. 4, 22: labantia corda, id. ib. 12, 223: socii labant, waver in fidelity, Liv. 22, 61; cf.: fides sociorum, id. 32, 30, 9: animus regis, id. 40, 54; 2, 39: quīs lababat fides, whose fidelity was wavering, Sil. 2, 392: mens, Ov. M. 6, 629: tu mente labantem dirige me, Luc. 2, 244: ex nimia matrem pietate labare sensit, Ov. M. 6, 629: memoria labat, becomes weak, Liv. 5, 18; cf.: mens in illis (phreneticis) labat, in hoc (cordiaco) constat, Cels. 3, 19: nec dubium habebatur labare hostes, Tac. A. 2, 26: labante jam Agrippina, id. H. 14, 22: labantem ordinem contirmare, Suet. Caes. 14: acies labantes restituere, Tac. G. 8 init.: sustinere labantem aciem, id. H. 3, 23; 5, 18.— To sink, fall to pieces, go to ruin: quid non sic aliud ex alio nectitur, ut non, si unam litteram moveris, labent omnia? Cic. Fin. 3, 22, 74: omnes rei publicae partes aegras et labantes sanare et confirmare, id. Mil. 25, 68; cf.: sustinuisse labantem fortunam populi Romani, Liv. 26, 41: sicuti populo Romano sua fortuna labet, id. 42, 50: labante egregia quondam disciplina, id. 36, 6: cum res Trojana labaret, Ov. M. 15, 437: labantibus Vitellii rebus, Tac. H. 2, 86: si quid in moribus labaret, id. A. 2, 33.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
lăbo
Headword (normalized):
lăbo
Headword (normalized/stripped):
labo
IDX:
25510
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n25493
Key:
labo

Data

{'content': 'lăbo, āvi, ātum, 1, v. n. from the same root as 1. labor, to totter, be ready to fall, begin to sink, to give way, be loosened (syn.: vacillo, titubo, nato). Lit.: labat, labuntur saxa, caementae cadunt, Enn. ap. Non. 196, 3 (Trag. v. 142 Vahl.): signum labat, Cic. Verr. 2, 4, 43, 95: si ex ictu ... labant dentes, Cels. 7, 12, 1: labat ariete crebro Janua, Verg. A. 2, 492: labant curvae naves, roll, Ov. M. 2, 163: pressaeque labant sub gurgite turres, id. ib. 1, 290: (turris) qua summa labantis Juncturas tabulata dabant, Verg. A. 2, 463: littera labat, written with a trembling hand, Ov. H. 10, 140: labare sermone, to stutter, speak indistinctly, Plin. 14, 22, 28, § 146: si labat oculus et hac atque illac movetur, is unsteady, Cels. 7, 7, 14: tarda trementi genua labant, sink, Verg. A. 5, 432; so, pedes, Ov. F. 6, 676: vincla labant, are loosed, id. A. A. 2, 85.—Poet., of dying persons: inde labant populi, fall, sink, Luc. 6, 93; cf.: omnia tum vero vitaï claustra lababant, Lucr. 6, 1153.—With Gr. acc.: egressi labant vestigia prima, Verg. A. 10, 283 Forbig. (Rib. egressisque).— Trop. To waver, to be unstable, undecided, to hesitate (in opinion, resolution, etc.): si res labat, Itidem amici collabascunt, Plaut. Stich. 4, 1, 16; cf.: scito, labare meum consilium illud, quod satis jam fixum videbatur, Cic. Att. 8, 14, 2: labamus mutamusque sententiam, id. Tusc. 1, 32, 78: cum ei labare M. Antonius videretur, id. Phil. 6, 4, 10: animumque labantem inpulit, Verg. A. 4, 22: labantia corda, id. ib. 12, 223: socii labant, waver in fidelity, Liv. 22, 61; cf.: fides sociorum, id. 32, 30, 9: animus regis, id. 40, 54; 2, 39: quīs lababat fides, whose fidelity was wavering, Sil. 2, 392: mens, Ov. M. 6, 629: tu mente labantem dirige me, Luc. 2, 244: ex nimia matrem pietate labare sensit, Ov. M. 6, 629: memoria labat, becomes weak, Liv. 5, 18; cf.: mens in illis (phreneticis) labat, in hoc (cordiaco) constat, Cels. 3, 19: nec dubium habebatur labare hostes, Tac. A. 2, 26: labante jam Agrippina, id. H. 14, 22: labantem ordinem contirmare, Suet. Caes. 14: acies labantes restituere, Tac. G. 8 init.: sustinere labantem aciem, id. H. 3, 23; 5, 18.— To sink, fall to pieces, go to ruin: quid non sic aliud ex alio nectitur, ut non, si unam litteram moveris, labent omnia? Cic. Fin. 3, 22, 74: omnes rei publicae partes aegras et labantes sanare et confirmare, id. Mil. 25, 68; cf.: sustinuisse labantem fortunam populi Romani, Liv. 26, 41: sicuti populo Romano sua fortuna labet, id. 42, 50: labante egregia quondam disciplina, id. 36, 6: cum res Trojana labaret, Ov. M. 15, 437: labantibus Vitellii rebus, Tac. H. 2, 86: si quid in moribus labaret, id. A. 2, 33.\n', 'key': 'labo', 'type': 'main'}