jūmentum
jūmentum, i, n. contr. from jugimentum, from jungo: jumenta ducunt, Plaut. Ep. 2, 2, 27; a beast used for drawing or carrying, draught-cattle, a beast of bur- den, esp. a horse, mule, or ass (class.): cum illam curru vehi jus esset, morarenturque jumenta, Cic. Tusc. 1, 47, 113; Caes. B. C. 1, 60: jumento nihil opus est, i. e. equo, Cic. Att. 12, 32: sarcinaria, beasts of burden, Caes. B. C. 1, 81: non jumenta solum, sed elephanti etiam, Liv. 21, 37: vectus jumentis junctis, Nep. Tim. 4: servi ut taceant, jumenta loquentur, Juv. 9, 103.—Freq. opp. boves: jumenta bovesque, Col. 6, 19; cf. Amm. 16, 12, 22; 35: jumentis legatis boves non continentur, Paul. Sent. 3, 6, 74.— Sing. collect.: vultur, jumento et canibus relictis, etc., Juv. 14, 77.— A carriage, vehicle, XII. Tab. ap. Gell. 20, 1, 28.
ShortDef
No short def.
Debugging
Headword (normalized):
jūmentum
Headword (normalized/stripped):
jumentum
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n25338
Data
{'content': 'jūmentum, i, n. contr. from jugimentum, from jungo: jumenta ducunt, Plaut. Ep. 2, 2, 27; a beast used for drawing or carrying, draught-cattle, a beast of bur- den, esp. a horse, mule, or ass (class.): cum illam curru vehi jus esset, morarenturque jumenta, Cic. Tusc. 1, 47, 113; Caes. B. C. 1, 60: jumento nihil opus est, i. e. equo, Cic. Att. 12, 32: sarcinaria, beasts of burden, Caes. B. C. 1, 81: non jumenta solum, sed elephanti etiam, Liv. 21, 37: vectus jumentis junctis, Nep. Tim. 4: servi ut taceant, jumenta loquentur, Juv. 9, 103.—Freq. opp. boves: jumenta bovesque, Col. 6, 19; cf. Amm. 16, 12, 22; 35: jumentis legatis boves non continentur, Paul. Sent. 3, 6, 74.— Sing. collect.: vultur, jumento et canibus relictis, etc., Juv. 14, 77.— A carriage, vehicle, XII. Tab. ap. Gell. 20, 1, 28.\n', 'key': 'jumentum', 'type': 'main'}